Het is weer een nieuw jaargetijde, weer een nieuw album van Charley Crockett dus. Zo voelt het in elk geval wel, want de Texaan brengt in recordtempo nieuw werk op de markt. Ditmaal voor het eerst via een grote platenmaatschappij: Lonesome Drifter verschijn bij Island records. Ze stonden voor Crockett in de rij maar hij koos voor deze platenmij omdat ze hem vrij zouden laten in de wijze hoe hij zijn muziek zou opnemen. En inderdaad, ook op deze nieuwe plaat klinkt Crockett zoals hij al een tijdje klinkt. Er is niks veranderd. En misschien is dat wel een beetje jammer, want –ook gelet op zijn hoge output (een nog te verschijnen album is ook alweer opgenomen!)– begint wel het beeld te ontstaan dat hij zich wat aan het herhalen is. Toch staan er ook weer een paar pareltjes op Lonesome Drifter. Ik noem allereerst Easy Money dat zo op de soundtrack van Midnight Cowboy had kunnen staan. Het thema makkelijk geld komt ook terug in Never No More, maar daarin heeft de hoofdpersoon gelukkig een vrouw gevonden die voor hem zorgt. Crazy Life is ook prachtig en doet denken, misschien wel door die strijkers, aan Willie Nelson. Gelukkig gaat het vervolgens in Bill Bailey niet over de Engelse komiek, want Crockett bezingt de dood van deze andere Bill Bailey. Jamestown Ferry en Amarillo By Morning zijn covers. De eerste is okee, maar de tweede voegt werkelijk niets toe. En er staan, helaas ook wel meer songs die in de laatste categorie vallen op dit album. Laten we hopen dat Crockett echt wat zuiniger wordt op wat hij zijn luisteraars voorschotelt. Goethe zei het al: “In der Beschränkung zeigt sich erst der Meister”.
Reageren
»Nog geen reacties.
RSS feed for comments on this post.
Plaats een reactie