Het is niet allemaal slecht nieuws dat uit de VS komt. Nee, er zijn nog ’tig miljoen Amerikanen die graag hadden gezien dat hun land anders bestuurd wordt. En er is het nieuwe album van de The Delines: Mr. Luck & Ms. Doom (Decor/V2). Een, en ik zeg het gelijk, schitterende plaat. Er zijn mensen die zeggen dat ze het trucje van Willy Vlautin en Amy Boone nu wel kennen. Die kun je niet geheel ongelijk geven, want het kwintet gaat verder op de weg die ze ingeslagen zijn. Maar op dit vierde volwaardig en zelfstandig uitgebrachte album heeft de band haar geluid vervolmaakt. Lome, weemoedige soulamericana met jazzy accenten, heerlijk, je zou bijna vergeten op de teksten te letten. Die teksten gaan over de mensen aan de onderkant van de samenleving. Mensen die in motels leven, die zich staande proberen te houden in de huidige VS, mensen die soms, ondanks alles, wat geluk vinden, zoals in het titelnummer. Zij maakt huizen schoon en hij komt net uit gevangenis: She never falls off the world because its him she’s holding on to. Their clothes are always thrown all over the room. He always saves her from her self-inflicted ruin. En mensen die temidden van alle ellende aan schoonheid denken, ook al schreeuwen de buren tegen elkaar en wordt er door de medio allerlei drama over haar uitgestort (The Haunting Thoughts). Het loopt niet altijd goed af, zo blijkt uit Nancy & the Pensacola Pimp. De zang van Boone is weer onberispelijk en Vlautin (gitaar), Sean Oldham (drums), Freddy Trujillo (bas) en vooral Cory Gray) toetsen en blaasinstrumenten) zorgen voor een prachtig en toegankelijk muzikaal hoogtepunt.
In april en mei komen The Delines voor een aantal optredens naar Nederland en België.
Reageren
»Nog geen reacties.
RSS feed for comments on this post.
Plaats een reactie