Over Ty Segall hebben we het nog niet eerder gehad op deze site. Hij werd hooguit eens genoemd. De Amerikaanse garagerocker doet van alles, maar meestal is dat toch net iets te ver verwijderd van hetgeen we tot americana rekenen om aandacht aan hem te besteden. Eigenlijk valt Freckle ook niet binnen de definities. Maar omdat we graag over de randen van het genre kijken bij deze toch een stukje over Freckle (GOD?). Voor Segall is het een van de vele nevenprojecten. Bij Freckle werkt hij samen met Corey Madden over wie we in 2022 schreven in een recensie van de band Color Green. Daarin ging het over ‘een intrigerende mengeling van cosmic americana en mellow psychedelische rock’ en die woorden zijn tot op zekere hoogte ook van toepassing op deze korte plaat. Het gaat om drie korte instrumentals en zeven liedjes. Heavy heeft wel iets van Lenny Kravitz. Het album begint met Paranoid en dat is psychedelische rock in het spoor van Jesse Sykes, waarbij de diepe stem van Madden herinnert aan Squeeze. Soms is het progrock met drukke wendingen, dan weer zou je kunnen spreken van folkrock. Op I Don’t Know What I Need is dat laatste het geval bijvoorbeeld. Maar dan wel met een korte drumsolo die ook in de keuken met wat potten en pannen te maken is.
Reageren
»Nog geen reacties.
RSS feed for comments on this post.
Plaats een reactie