Tot nu toe is er in Europa weinig geschreven over Sam Shinazzi, een singer-songwriter uit Sydney, Australië. Dat komt mede doordat, en dat moet ik Sam verwijten, zijn muziek weinig emotionele pieken en dalen kent. Zijn powerpop-singer-songwritersliedjes kabbelen elegant, melodieus en lekker in het gehoor liggend voort, en dus zie ik een Europese (of Amerikaanse) doorbraak niet gebeuren. Sorry Sam. Then I Held My Breath (Black Lodge Audio) is Shinazzi’s derde cd. Over diens vorige cd Stories You Wouldn’t Believe waren we zo’n vier jaar geleden gematigd meer…

Een hele bijzondere uitgave, dit Stag Cotillion Volumes One & Two (eigen beheer) van de tot op heden onbekende Roger Johnson. Dat dient met deze dikke fraai uitgevoerde dubbel-cd te veranderen. Roger Johnson komt uit Minneapolis, Minnesota, en is al veel langer bezig in de countryrock. De hoesfoto’s – voorop een recent portret waarop hij doet denken aan David Crosby anno nu, achterop een oude foto waarop hij oogt als een van de Byrds begin jaren zeventig – komen over alsof we hier te maken hebben met meer…

Ben Bedford uit Springfield, Illinois, is sinds vier jaar fulltime met muziek bezig en heeft inmiddels 3 cd´s gemaakt. De laatste, Land of the Shadows, stamt uit dit jaar. Waarom ik deze week ineens Lincoln’s Man uit 2008 bij de post aantrof is me een raadsel. Maar ik ben er blij mee, hoor, want wat Bedford hier laat horen is van bovengemiddeld niveau. Aangrijpende verhalende liedjes, b.v. over een Southerner die toch dienst heeft genomen in het leger van de Noordelijken (titelnummer) of meer…

Ondanks het aanmerkelijke succes van The Felice Brothers ging oudste broer Simone Felice eind 2008 zijn eigen weg. En het was niet de gemakkelijkste; een familietragedie zette hem aan het louterende schrijven – van songs en proza. Onlangs verscheen er een boek van zijn hand en nu is er de debuutplaat van zijn band The Duke & The King, in feite een duo met jeugdvriend Robert ‘Chicken’ Burke. Het gruizige en plattelandssfeertje dat de muziek van The Felice Brothers kenmerkt, is op Nothing Gold Can Stay (Loose)  nagenoeg afwezig. Felice en Burke tijdreizen meer…

Sarah Borges bewandelt op The Stars Are Out (Sugar Hill/Munich) een vergelijkbare weg als eerder dit jaar Star Anna. Want net als Star Anna & The Laughing Dogs maken Sarah Borges And The Broken Singles de overstap van country naar rock. Niet erg natuurlijk, altcountry is per slot van rekening de combinatie van deze richtingen. The Stars Are Out roept herinneringen op aan ouderwetse hitparademuziek. Zo is opener Do It For Free pure glamrock. En Me And Your Ghost is een soort combinatie van Pat Benatar en Chris Isaak. Het is fijn dat meer…

Artiesten uit Scandinavië zijn meesters in het kopiëren. Meer dan eens hebben ze ons compleet verrast met platen die uit een ander tijdperk leken te komen. Prachtige westcoastprodukties of knappe altcountry, het leek wel of die bands uit Zweden, Noorwegen, Finland en Denemarken altijd alles goed deden. Maar dan nu Chasing The Wind (Steel Mountain Records) van het Noorse duo PG & Frank. Wat een miserabele plaat! En in zekere zin toch gelukt. Dit is namelijk het soort slaapverwekkende countryrock uit de jaren zeventig, waarvan meer…