Jump 4 Joy – Johnny Hawthorn – David Gogo – Terrible Lizard – Carbon Leaf
Het Zweedse Jump 4 Joy brengt energieke New Orleans-style rhythm and blues op Tasty! (Groove). Ulf Sandström (zang en toetsen) en ‘Mighty’ Bo Gustafsson (saxofoons) zijn graag geziene gasten op podia over de hele wereld. In hun sound zijn duidelijke verwijzingen naar het skaverleden van Gustafsson, die overigens ook in jazz actief geweest is. Niet bijster origineel, maar het is wel swingende muziek en alle nummers zijn zelfgeschreven. Soms gaat het ook een beetje in de richting van een band als Loose Diamonds.
Hij zat in Toad The Wet Sprocket en Everclear, maar met Death & Taxes (Abe’s Records) pakt Johnny Hawthorn het wat ruiger aan. Op Punk In The Street klinkt Hawthorn vooral als Tom Petty. Het titelnummer is bluesy en Bamboozled heeft het wilde instrumentale gitaargeweld dat we kennen van Go To Blazes. Op Losers Game zakt het tempo dan wat. Hawthorn komt oorspronkelijk uit Philadelphia, maar verhuisde naar Los Angeles, waar hij af en toe muziek levert voor films en televisie. Verkrijgbaar bij CD Baby.
De Canadees David Gogo speelt blues die past bij zijn puntschoenen. Different Views (Cordova Bay Records) is scherp en rootsy en dat koeievachtje van die stijlvolle schoenen verraadt dat hij ook graag rock-‘n-rollt totdat de koeien thuiskomen. Hij stak wel eens zijn licht op in Nashville waar hij een song schreef samen met Gary Nichelson. De bluesrock van David Gogo heeft niet alleen stijl, maar ook soul en dat is toch altijd het allerbelangrijkste. I’ll Get Over It had ook op een plaat van de Rolling Stones kunnen staan.
De muziek op Terrible Lizard (eigen beheer) is bijna cartoonesk. Chris Winters speelde in diverse bands blues in Chicago en rock in Californië. Met het trio Terrible Lizard doet hij zijn eigen ding. Heerlijke ongecompliceerde Sweet Rock ’n Roll en dat is ook de titel van het nummer waarmee de cd begint. En in die opener hoor je zowel de Ramones als Lou Reed en The Allman Brothers. Het zijn stuk voor stuk catchy nummertjes die je een goed humeur bezorgen. Weliswaar zijn het slechts acht liedjes, maar de pure pop van Terrible Lizard raakt wel de kern van popmuziek. Geen wonder dus dat ze Iggy Pop en Cheap Trick ook noemen als invloed. Verkrijgbaar bij CD Baby.
Uit Richmond, Virginia, komt Carbon Leaf, een band die al sinds de eerste helft van de jaren negentig actief is. Nothing Rhymes With Woman (Vanguard/Munich) is het zevende album waarop de rootsinvloeden niet meer zo sterk meer zijn als op het eerdere werk. Carbon Leaf speelt tamelijk beschaafde college rock, ergens te situeren tussen REM en Widespread Panic. De saaiheid ligt op de loer, maar de band slaagt er toch in om die op afstand te houden.
Reageren
»Nog geen reacties.
RSS feed for comments on this post. TrackBack URL
Plaats een reactie