Over de fraaie voorganger Confluence schreven we dat de combinatie van saloonrock en salonorkest van Majors Junction klonk alsof de woestijn was verstopt onder een enorme lap rood velours. Over Good vs Evil (North Of Nashville Records) zijn we toch net iets minder enthousiast. Wederom is er sprake van een zekere vorm van elegantie, de band uit Chicago speelt enigszins ingehouden, maar net zo makkelijk zou je de nadruk kunnen leggen op de hoekige afwerking. Alsof de nummers nauwelijks een repeteerfase is gegund. Een voordeel van die werkwijze zou spontaniteit kunnen zijn, maar dat lijkt niet direct het doel op Good vs Evil. Het gaat op deze plaat om de kale basis. Allereerst de bas en drums. Daar overheen is voldoende invulling, maar het open geluid blijft steeds behouden. Het hoekige Big Picture Bound heeft als extraatje een baritonsaxofoon en Soft Rain doet het met trompetten. Onder de vele gasten is wederom Brian Wilkie (steelgitaar en elektrische gitaar) present. De nummers zijn zondermeer origineel, daar ligt het probleem niet. Misschien pakken ze het net iets te kunstzinnig aan. Bovendien; songschrijver Mark Mulcahy is als zanger niet erg imponerend en Heather O’Brien ook al niet altijd even toonvast. Een groep als Blanche weet dat gegeven om te zetten in een voordeel, maar daarin slaagt Majors Junction niet. Dit Good vs Evil is een stapje terug na Confluence. Verkrijgbaar bij CD Baby.
Reageren
»Nog geen reacties.
RSS feed for comments on this post. TrackBack URL
Plaats een reactie