In 1992 maakte Jenni Muldaur al eens een plaat, maar tot nu draaide haar loopbaan toch vooral om het bijstaan van andere artiesten. Eric Clapton, Steely Dan, Todd Rundgren, David Byrne, Lou Reed, ze hadden allemaal Jenni Muldaur wel eens als achtergrondzangeres. Dat kan met Dearest Darlin’ (Continental Blue Heaven/Munich) wel eens verleden tijd zijn. Want wat een heerlijk ouderwetse soulplaat heeft de New Yorkse gemaakt. Concurrentie voor Amy Winehouse, zondermeer. Jenni Muldaur is de dochter van Maria en Geoff Muldaur, beiden zelf succesvolle artiesten. Net als haar moeder is Jenni vooral een vertolkster van andermans materiaal. Op Dearest Darlin’ laat ze een oude door Alan Lomax aan de vergetelheid ontrukte traditional volgen door iets van James Brown. Gelukkig vervalt ze nergens in al te obligaat materiaal. Want Blame It On The World van de broers Spampinato van NRBQ is nou niet direct een platgespeeld nummer. Bovendien heeft Muldaur topbegeleiders. Mensen als Brad Jones, Jim Campilongo, Don Fleming, Jimi Zhivago zijn vooral bekend uit roots en rock, maar ze brengen hier soul alsof ze nooit anders hebben gedaan. De plaat is opgedragen aan gitarist Sean Costello, die vorig jaar niet zo heel erg lang nadat de opnamen waren afgerond een dag voor zijn 29-ste verjaardag overleed.
08/01/2010 Permalink
Kunnen jullie me uitleggen waarom de halfjes zijn afgeschaft? Ik lees achtereenvolgens een recensie van Jenni Muldauer (een heerlijke soulplaat) die drie sterren krijgt én een recensie van This Leo Sunrise (een onvrolijke plaat die doorzettingsvermogen vereist) die drie sterren krijgt.
11/01/2010 Permalink
Het enige eigen nummer, afsluiter ‘Comatose Town’, had hier wel een aparte vermelding mogen krijgen omdat het zonder twijfel het beste nummer op het album is. Wat het beste laat vermoeden voor het nieuwe album dat nog dit jaar wordt verwacht.
11/01/2010 Permalink
Wat een super CD, ik heb deze blind gekocht en daar absoluut geen spijt van gehad. Aanrader!!