Danny Wilson heeft met de band Grand Drive en ook solo al voor een imponerende verzameling prachtmuziek gezorgd. Catchy zijn zijn nummers en de fraaie samenzang zorgt voor die toch wel typerende sound van americanabands uit het Verenigd Koninkrijk. Met Streets Of Our Time (Loose/Munich), de tweede van Danny And The Champions Of The World, voegt hij daar een bijna mystieke sfeer aan toe. Dat is vooral het geval in Lose These Rags en Wandle Swan, nummers die de bijzondere sfeer van Manassas benaderen. Bijna ijl is de samenzang. De niet voldoende te prijzen countryrockplaten van Michael Nesmith kunnen in dit verband ook worden genoemd. De steelgitaar in Wandle Swan soleert naar een vergelijking met Red Rhodes ten tijde van de klassieker And The Hits Just Keep On Comin’, het album waarop hij in zijn eentje Nesmith begeleidde. Weliswaar klinkt Bluebird als een oud Appalachennummer, in de meeste liedjes beschrijft Wilson zaken die dichter bij huis liggen. Zoals in Henry The Van, waarin de avonturen onderweg in Engeland aan de orde komen. In het door banjo en strijkers getoonzette nummer valt te genieten van fraaie samenzang en met die iets gebroken stem van Wilson leveret hij hier pure countrysoul.
Reageren
»Nog geen reacties.
RSS feed for comments on this post. TrackBack URL
Plaats een reactie