Tekst: Marc Brandjes
Foto: Peter Hageman
Gezien: Laura Veirs, 31-1-2010, Paradiso (Kleine zaal)
July Flame in een winterse omgeving. Dat wil zeggen, het optreden van Laura Veirs stond in het teken van haar laatste plaat July Flame en speelde zich af in door witte polders omgeven Amsterdam. Het optreden in het uitverkochte Paradiso Upstairs (zoals de bovenzaal op de site van Laura Veirs wordt genoemd) wordt vooraf gegaan door korte optredens van Nelson Kempf (Old Believers) en Eric Anderson (Cataldo). Beiden vormen later samen (wisselend op keyboard, basgitaar en gitaar en slagwerk) met Alex Guy (Led to Sea) op viool de band rond Laura Veirs.
De korte optredens van Nelson Kempf en Eric Anderson zijn aan Laura Veirs voorbijgegaan, omdat zij gezien haar toestand moest rusten. Ze is zeven maanden zwanger. Later geeft zij aan dat het is uitgerekend in april en snel rekenen levert op dat de aanzet hiervan is geweest in… juli. Dat geeft July Flame direct een betekenis.
Carol Kaye is de opener, wellicht gekozen omdat dit nummer enige bekendheid kreeg door een item van Leo Blokhuis in één van de Top 2000 uitzendingen. Sun is King, het tweede nummer, klinkt ook zonder pedal steel erg mooi en broeierig. Het hele optreden klinkt ietsje rauwer dan op plaat, maar het blijft toch subtiel. Laura Veirs’ muziek kan het hebben. Er wordt in tegenstelling tot haar platen weinig effect op de zang gebruikt en dat maakt het iets directer. Het valt trouwens op dat de andere bandleden de toch mooie achtergrondvocalen van de platen moeiteloos overnemen. Er wordt veel van July Flame gespeeld, afgewisseld met wat oudere nummers zoals Through December, Spelunking en de traditional The Cuckoo. Bij To the Country van Saltbreaker wordt het publiek door Laura Veirs in tweeën gedeeld om omstebeurten de refreinen als koor mee te zingen. Dat gaat aan het begin moeizaam, maar wordt na een paar keer al veel beter. Laura is erg tevreden en zegt dat tot nu toe Paradiso Upstairs het beste koor is van de tour, dus beter dan Lille, Cambridge, Londen etc. Brussel, de volgende stop en Laura Veirs’ favoriete Europese stad vanwege een museum vol muziekinstrumenten zal hier een zware kluif aan krijgen.
Als laatste nummer wordt I Can See Your Tracks aangekondigd en Laura belooft daarna cd’s, boekjes en platen te komen signeren. Het publiek dat de hele avond al erg enthousiast is, geeft zich niet zomaar gewonnen en sleept er een toegift uit. Laura Veirs, ook enthousiast, beloont ons nog met de mooie ingehouden nummers Sleeper in the Valley, Rapture en Make Something Good, waarmee ze een intieme zondagmiddag subtiel afbouwt en vervolgens alsnog haar belofte om te komen signeren nakomt. Dat levert haar geen windeieren op want van een fan krijgt zij als cadeautje voor haar komende blijde gebeurtenis een Engelstalige uitgave van Nijntje.
Reageren
»Nog geen reacties.
RSS feed for comments on this post. TrackBack URL
Plaats een reactie