Een soulstem met een rauw randje, dat is wel zo ongeveer de basis van rock-’n-roll. Zeker als er vooral over de liefde wordt gezongen. Will Hoge heeft zo’n stem. En de liefde is zijn favoriete tijdverdrijf. Ook al loopt het niet altijd goed af. So you got the best of me / I’ll just take what’s left and leave this place / And when you look back I hope I’ll always / be your favorite waste of time / Your favorite waste of time. Zijn nieuwste album The Wreckage (Rykodisc/Ada) nam hij op in Nashville onder productionele leiding van Ken Coomer (ex-Wilco) en Charlie Brocco, met wie hij al eerder samenwerkte. Dit is inmiddels het vijfde studio-album van Hoge, die ook al twee liveplaten uitbracht. Een Europese tournee werd onlangs voorlopig uitgesteld omdat organisatorisch niet alles naar wens liep. Tijdens de opnamen van The Wreckage kreeg Hoge ook al te maken met tegenslag. Na een dag in de studio verongelukte hij in East Nashville bijna op een scooter. Na een tijd van revalidatie is hij terug. Where do we go from down / Where do we stop when the bottom has dropped out / I search for light in the shadow of a doubt / Where do we go from down. Dan Baird rockt weer mee, terwijl ook andere bekende gasten als Kenny Vaughn, Pat Buchanan en Jen Grunderman zijn komen opdraven. Erg fraai is de spookachtige pedal steel op het titelnummer, die de hopeloze situatie van een verloren liefde waar je toch aan vast blijft houden van het juiste dramatische effect voorziet.
Reageren
»Nog geen reacties.
RSS feed for comments on this post. TrackBack URL
Plaats een reactie