Er zijn nog nauwelijks recensies verschenen van There Is Nothing For You Here (eigen beheer), het in 2009 verschenen debuut van de uit Seattle afkomstige singer-songwriter Eric Miller. Blijkbaar heeft hij niet al te veel werk gemaakt van de promotie, want aan de kwaliteit van zijn album kan het niet liggen. De cd begint met het titelnummer, waarop we Miller op akoestische gitaar en mondharmonica horen, slechts begeleid door wat percussie van Aaron Donohue, die hem ook vocaal bijstaat. Op de andere elf nummers, allemaal geschreven door Miller, is steeds een volledige band te horen. In steeds weer wisselende bezettingen valt vooral op dat Miller zijn vakmanschap wenst te laten uitkomen met beheerst samenspel. Miller heeft wat te vertellen en met zijn heldere stem ontsnapt geen woord aan de aandacht. Afwisseling is er volop. Frank O’Hara begint door de prominente rol van een staande bas nogal jazzy, totdat Miller en wederom Donohue zingen als de Beach Boys. Een fiddle en pedal steel drijven Miller in de armen van zijn Dear Darling. Violen en cello doen bijna orkestraal aan in het toch klein gehouden Hopeful Lover’s Song. Save The Saviors is vanaf de eerste tonen met mondharmonica helemaal in de stijl van Dylan’s Subtterranean Homesick Blues, terwijl Where Does The Water Run Clean meer heeft van Neil Young, wederom door die mondharmonica. Toch weet Miller echt indruk te maken met originele uitstekend geschreven liedjes. Bijzonder is ook Take Care Of Yourself, dat sfeervol is als een duet tussen Nancy Sinatra en haar vader. Na al dit prachtigs is afsluiter Good Strong Coffee lekker uitgelaten. Verkrijgbaar bij CD Baby.
Reageren
»Nog geen reacties.
RSS feed for comments on this post. TrackBack URL
Plaats een reactie