Al vanaf het intro van All Y’all – het liedje – heb ik bijna de onbedwingbare neiging de debuutplaat van Gringo Star met de volle mep aan sterren te belonen. Wat een geweldige zomerhit is deze soulvolle garagerock-knaller toch; gezongen met de neusverkouden stem van Ray Davies en met een klinkende gitaarrriff à la The Kinks in 1965. Dit zijn jonge gassies uit Atlanta, Georgia, die met een toch niet zo lullige naam – iemand, las ik ergens, vond Gringo Star een melige bandnaam – een ijzersterk rock-‘n-roll-debuut afleveren. All Y’all (Cargo Records/Sonic Rendezvous) zweet rock-‘n-roll uit al zijn poriën – twangende gitaren, akoestische gitaren, elektrische gitaren ondergedompeld in echo en reverb, een krakend orgeltje, dat allemaal. En meer nog: de superieur rammelende en uiterst doeltreffende liedjes herinneren aan uiteenlopende acts als Marah, Reigning Sound, Redwalls en vanzelfsprekend The Kinks. De vier knapen houden het niveau van opener All Y’all echter niet de hele cd vol. Er zijn een paar flauwiteiten waar ik niet zo gecharmeerd van ben, maar voor krakers als Ask Me Why, All Day Long, I Will Not Follow, Take A Walk en de slepende spaghetti-twang van Transmission kan Gringo Star me midden in de nacht waker maken. Geloof me, wie naar dit moois luistert, gaat subiet voor de bijl.
02/07/2010 Permalink
Lekker zomerplaatje, doet mij echter meer aan een wat stevigere versie van de OLD 97’s denken dan aan de genoemde voorbeelden, maar dat is persoonlijk
03/07/2010 Permalink
Lekker ijzersterk rock-‘n-roll