Tracy Bonham – Carrie Rodriguez – Judy Collins – Mary Kastle – Eleanor Angel – Lucie Thorne – Dafni

De klassiek geschoolde violiste/pianiste Tracy Bonham scoorde in 1996 een hit met Mother Mother, een nogal schreeuwlelijk werkje voor de MTV-generatie. Op haar laatste cd’s is ze ambitieuzer in de weer. Op het door haar zelf geproduceerde Masts Of Manhatta (Continental Song City/Munich) verkent ze Woodstock en Brooklyn, de twee plaatsen waar ze woont. We Moved Our City To The Country is het sleutelstuk van een serieus te nemen album.

Carrie Rodriguez werd bekend als de violiste van Chip Taylor. Haar laatste solo-cd She Ain’t Me was een slap album voor modepopjes, gelukkig heeft dit Love And Circumstance (Ninth Street Opus/Munich) meer vlees op de botten. Rodriguez blijft dichter bij haar roots met covers van John Hiatt, Buddy Miller, Lucinda Williams en vele anderen. Leuk is het dat ze ook Gypsy David van vader David Rodriguez doet en het Spaanstalige Punalada Trapera dat door een tante van een van haar ouders werd geschreven.

Van Judy Collins verscheen Paradise (Wildflower Records/Rough Trade). De inmiddels de zeventig gepasseerde zangeres doet duetten met Joan Baez (Diamonds And Rust) en Stephen Stills (op het door Tom Paxton geschreven Last Thing On My Mind), terwijl ze voor Ghost Riders In The Sky zelfs een heel koor heeft opgetrommeld met daarin onder anderen Bob Neuwirth, Tom Paxton en Jimmy Webb. Larry Campbell is veelvuldig op twaalfsnarige gitaar te horen.

De Canadese Mary Kastle debuteert met Beneath The Folds (Black Hen Music/CRS/Munich). Het door Steve Dawson geproduceerde album zal vooral bij fans van Norah Jones in de smaak vallen. De licht jazzy aanpak met wat folk bevat zeker ook het belangrijkste bestanddeel van goede muziek en dat is soul. Bij voorkeur bespeelt Kastle een oude Rhodes-piano, maar ook op andere toetsinstrumenten weet ze de weg.

De Australische Eleanor Angel werd geschoold in klassieke zang. Op Face To Face (eigen beheer) horen we een zangeres met heldere stem, die vooral in de folkhoek te plaatsen is. Op een fraaie collectie songs, allemaal door Angel (zang, gitaren, viool) geschreven, laat ze zich begeleiden door Kathy Baker (cello), Dave Kemp (percussie) en Lee Peeters (bas). Een uiterst smaakvol album en daarom ook zeker een aanrader.

Nog een Australische. Lucie Thorne groeide op in Tasmanië en wist tijdens haar jeugd niet zeker of ze nou de nieuwe Janis Joplin, Joni Mitchell of gitarist voor AC/CD wilde worden. Black Across The Field (Smokes Recordings/unich/V2) is al haar vijfde cd. Wat ze werkelijk geworden is? Toch vooral een singer-songwriter die zichzelf op gitaar begeleidt. Thorne heeft daarbij de beschikking over een volledige band en de produktie verzorgde ze zelf.

De Amerikaanse met Griekse wortels Dafni is met Sweet Time (eigen beheer) toe aan haar vierde album. Het album werd geproduceerd door Dan Janisch (tevens elektrische gitaar). Onder de begeleiders vinden we Tony Gilkyson (elektrische gitaar). Het album heeft een ouderwets soort jazzy groove met folk als startpunt, terwijl Save Me toch vooral ragtime is. Op de een of andere manier heeft het een sfeer van een grand cafë in de jaren vijftig.