The Fling is een tamelijk nietszeggende bandnaam, die wat mij betreft de lading allerminst dekt. De non-descripte bandnaam doet namelijk niet vermoeden welke avontuurlijke muziek erachter schuilgaat. Avontuurlijk, omdat het jonge viertal uit Long Beach, California americana, indiepop, nu.folk en neo-psychedelica door elkaar husselt en van het verkregen mengsel bijzonder fijne uit gestapelde vocalen opgebouwde liedjes brouwt. Daarnaast is de sound van The Fling lekker groezelig en als het ware onttrokken aan de echoput. When The Madhouses Appear (Lady Monk Records) is na een ep het volwaardige debuut voor de vier youngsters. In twaalf bedrieglijk eenvoudige liedjes verstopt The Fling een waar muzikaal arsenaal. Als een toverbal verschiet When The Madhouses telkenmale van kleur, de ene keer ten faveure van een mooi folky liedje met schitterende samenzang; de andere keer voor een rammelend countrywalsje of een psychedelische gitaaruitspatting, zoals in het dreigende Cold Comfort. Niet onvermeld mag het openingsduo Friend Of Mine en Wanderingfoot blijven, dat herinnert aan de sixties van The Band en The Byrds, evenmin als de onvervalste Beatle-invloed in Dry The Pain. Modern en ouderwets; The Fling verzorgt op When The Madhouses Appear voor zowel de popliefhebber als de moderne countryrocker – een contadictio in terminis – de perfecte neo-americana.
Reageren
»Nog geen reacties.
RSS feed for comments on this post.
Plaats een reactie