In het midden van de jaren zeventig maken zes boerenzonen uit het Midwesten naam met een onwaarschijnlijke combinatie van symfonische rock en southern rock. Onwaarschijnlijke mag het zijn; de bandnaam is voor de hand liggend en simpel: Kansas. Met veel bravoure laat de band zien dat ingewikkelde op klassieke leest geschoeide passages uitstekend blijken samen te gaan met harde boogierock. Opgericht in Topeka, Kansas in 1970 en opgepikt door Monkees-bedenker Don Kirshner hebben Steve Walsh (zang, toetsen), Kerry Livgren (gitaar, toetsen), Robby Steinhardt (zang, viool), Rich Williams (gitaar), Dave Hope (bas) en Phil Ehart (drums) er in 1975 al drie lp’s op zitten. De druk om door te breken neemt echter toe en als de voornaamste songschrijver Steve Walsh onder een writer’s block zucht en alle druk op de schouders ligt van de sneeuwwitte gitarist Kerry Livgren. De band worstelt met een gebrek aan nieuwe songs, maar Livgren ontstijgt zichzelf en beleeft een koortsachtige creatieve periode. Vlak voor de opnamen krabbelt Livgren nog een idee voor een nieuw liedje op papier, en een Amerikaanse monsterhit is geboren: ‘Carry On Wayward Son’. Het voert een lp aan die Kansas een grootse doorbraak oplevert. Leftoverture – met een op de hoes een in denken verzonken Leonardo Da Vinci – kent een sprankelend heldere productie – van roadie Jeff Glixman – waarin vooral de samenzang van Walsh en Reinhardt en de gitaarduellen van Livgren en Williams eruit springen, met een groots resultaat in ‘The Wall’, ‘What’s On My Mind’. ‘Opus Insert’ en de meer epische, symfonische songs ‘Miracles Out Of Nowhere’ en ‘Cheyenne Anthem’. Walsh is de uitstekende zanger, en zijn en Livgrens spel op moog, clavinet en ARP-synthesizer zijn de extra smaakmakers. Kansas weet echter niet altijd de valkuil van té complexe songs te omzeilen en verliest zich aldus een enkele keer in pompeuze overdaad, zoals in ‘Magnum Opus’ – al is het intro daarvan werkelijk groots. Leftoverture is zeker grotesk, maar de niet eerder gehoorde symfonische southern-boogie-hybride maakt van het album een millionseller en van Kansas dé rock-cowboys van het Midwesten en heersers van de plattelandssporthal en dorps-arena. Leftoverture gaat drie miljoen keer over de toonbank en wordt opgevolgd door de nog grotere successen Point Of Know Return (1977) en Monolith (1979), waarna de band langzaam begint af te brokkelen.
Carry On Wayward Son / The Wall / What’s On My Mind / Miracles Out Of Nowhere / Opus Insert / Questions of My Childhood / Cheyenne Anthem / Magnum Opus
22/10/2010 Permalink
Deze plaat had ik hier nooit verwacht. Maar.. petje af. Één van de eerste 20 LP’s die ik ooit kocht. Grijsgedraaid, ik ken elke nooit. Kansas, Neil Young en Lynyrd Skynyrd veel draaien en uiteindelijk kom je dan bij Altcountry.nl terecht.
23/10/2010 Permalink
’t Is niet echt een alt.country-plaat, maar hij is inderdaad prachtig. Heb ‘m toevallig onlangs nog gedraaid, gaat nooit vervelen.
23/10/2010 Permalink
Ken Kansas – zoals zo veel prachtige muziek – eigenlijk niet. Ik was in de veronderstelling dat ze mega veel lawaai maken. En dat’s niet altijd mijn ding.
Ik zal deze CD van Kansas op Spotify gaan beluisteren.
24/10/2010 Permalink
Kansas: sinds wanneer is dit alt country? Een terecht vergeten klassieker