Hoe het komt weet ik niet, maar ik krijg de laatste tijd vooral promo’s van vrouwelijke artiesten toegestuurd. Ik zou ook kunnen zeggen: in m’n mik geschoven, want een liefhebber van vrouwenstemmen ben ik in het algemeen niet zo. Maar ik ben blij dat ik die cd’s van Rachel Harrington en Lea heb gekregen want dat zijn gewoon hele mooie platen. En dat geldt ook voor de laatste cd van Lori Lieberman, Takes Courage (V2). Lori is een singer/songwriter die haar plaats in de muziekgeschiedenis heeft ingenomen als zijnde de eerste die, in 1971, Killing Me Softly opnam. Na een jarenlange sabbatical pikte ze halverweg de jaren 90 haar carriere weer op. Het was vervolgens Leo Blokhuis die hier te lande een warm pleitbezorger voor haar werd. Takes Courage is een mooi verzorgde plaat geworden, waarop naast eigen composities, ook zes covers staan, waaronder een nieuwe versie van Killing Me Softly. Het mooist vind ik echter haar bewerking van New York Mining Disaster 1941 (van de Bee Gees) en het zelfgepende The Opposite Of Love. Het tegenovergestelde van liefde is onverschilligheid, het grote niets als iemand je keer op keer teleurgesteld heeft. Het is een klassieke liedjesplaat geworden, waarop je geen ruige gitaren zult tegengekomen. Waarschijnlijk ook te betitelen als een echte radio 2-plaat. Wel een mooie!
Een waarschuwing nog: Take Courage is, met toevoeging van een één liedje, gelijk aan het hier niet uitgebrachte Gun Metal Sky uit 2009.
Reageren
»Nog geen reacties.
RSS feed for comments on this post. TrackBack URL
Plaats een reactie