The Wilderness Of Manitoba bevinden zich aan het zachte eind van het folkrockspectrum. De wiegende, elegante en gelaagde man/vrouw-samenzang genereert een puur pastorale sfeer waarop het heerlijk wegzwijmelen is. When You Left The Fire (Delaware House Records) is de debuut-cd van deze vier mannen en een vrouw uit Toronto, Canada. Ze gebruiken een breed gesorteerd instrumentarium van voornamelijk akoestische instrumenten; de sfeervolle liedjes worden gedragen door meer…

A Lifetime Worth Of Sin, misschien zou dat wel het ware leven zijn. Maar als zelfs dat niet is gelukt, dan is A Lifetime Worth Of Sin (eigen beheer) van Sarah and the Tall Boys een uitstekende remedie tegen al teveel braafheid. Bluesy onderweg langs de backroads van Amerika. Zoals in het prachtige Texas, waarin Sarah op zoek gaat naar een man. En wie zou haar kunnen weerstaan? Toch zeker niet als ze die krachtige strot openscheurt. Alsof Janis Joplin voor je staat. Geen wonder met zo’n achternaam: Sarah Potenza Crossman. Helaas meer…

Valt er nog iets te beleven in het moeras? Jazeker, leven genoeg daar in het zuiden van de Verenigde Staten. Van het hypnotiserende langzaam naar een climax toewerkende King Hummingburd tot aan het naar alle kanten wegglijdende (in dit verband allesbehalve een diskwalificatie) Georgia Warhorse presenteren JJ Grey & Mofro weer een schitterende hoeveelheid zuigende moerasmuziek. Georgia Warhorse (Alligator/Munich) is alles wat je mag verwachten van Grey en eigenlijk nog veel meer. Zo is Sweetest Thing een prachtig ouderwets meer…

Het is een wonderlijk verhaal: twee meisjes van het Britse platteland ontmoeten elkaar in het koor van hun middelbare school en dromen van een toekomst in de muziek. De muziek van het mythische Amerika. Gezamenlijk trekken ze naar het beloofde land: Noord Amerika. Katherine Blamire en Jessica Davies wonen een jaar in New Orleans, dan een jaar in Vancouver, Canada en ontdekken terug in Engeland de Britse folkrock. Het duo perfectioneert hun muziek van slepende countryblues, gothic folk en Fairport Convention-folkrock meer…

Net als op het debuut Born Fancy levert The Fancy Dan Band op Sing To Survive (eigen beheer) weer het soort ultracoole rock-’n-roll dat in 1986 opnieuw werd uitgevonden door Ben Vaughn. Toch kan deze opvolger niet helemaal tippen aan dat debuut. Het soortelijk gewicht is lager. Fancy Dan wekt de indruk dat hij zijn kleding niet vuil wilde maken. De liedjes zijn catchy genoeg en de gitaren klinken kristalhelder, maar iets meer zweet had wel gemogen. Waardoor toch vooral de wens ontstaat om The Fancy Dan Band uit San Francisco eens live meer…

Een feestje, deze plaat. Uit Join The Circus (Drugmoney Records/Bertus) spreekt levenslust, plezier en lef. Duizendpoot Denvis lapt het hem. Join The Circus is namelijk een achtbaan van een album: het schiet alle kanten op en knalt daarbij tegen de boorden aan van country, soul en rhythm & blues. En Denvis’ veelkoppige begeleidingsband The Real Deal is ook niet mis, met daarin bijvoorbeeld Ad van Meurs (gitaar, slide), Jaap van Beusekom (pedal steel, banjo), Björn van der Doelen (gitaar) en Bertus Borgers (sax). meer…

De jonge Canadees Del Barber is het soort folkzanger dat niet genoegen neemt met begeleiding van slechts een gitaar. Op het in St. Norbert, Manitoba, opgenomen Love Songs For The Last 20 (eigen beheer) treedt dan ook een volledige band aan. Dat levert een fraai afwisselend album op. Barber, die zelf naast gitaar ook nog mandoline speelt, schrijft knappe liedjes waarin hij zich bedient van de bekende thema’s liefde en reizen. Meestal gecombineerd. Zijn heldere, hoge stem is een krachtig instrument, waarmee hij ook een jonger meer…

De Westsylvanians zijn een rauw volkje, van oudsher rebellerend tegen het gezag en van god los, dat zich vestigde op de grens tussen West-Virginia en Pennsylvania, in de uitlopers van het Appalachen-gebergte. The Westsylvanians, een trio muzikanten uit de regio, vereenzelvigen zich met deze ‘godless bastards’, waardoor het allerminst verwonderlijk is dat de band op Dusk Falleth (Twolick Recordings) zich manifesteert in duistere folk en rock-noir. De songs hebben een sterke drive – vooral aangedreven door stuwende akoestische gitaren – en doen meer…

Van Three To One (Blue Grace Music) van de Canadees Joel Plaskett word ik elke draaibeurt weer heel erg blij. Onweerstaanbare deuntjes schrijft Plaskett en dat kost hem blijkbaar weinig moeite, want deze cd is een compilatie van het drie cd’s tellende Three. Die collectie is alleen verkrijgbaar in Canada, elders moeten we het doen met dit Three To One. Heerlijk opgewekte liedjes zijn het. Van toon althans, want Plaskett is echt niet iemand die alleen maar hosanna roept. Zijn powerpop gaat diverse kanten op. Rewind, Rewind, Rewind meer…