Als Greg Trooper z’n hoedje niet zo pregnant op de hoes van zijn nieuwe album Upside-down Town (52 Shakes Records/Lucky Dice) had gezet, zou ik er niet over begonnen zijn. Over de man met het hoedje, zoals hij tot in den treure wordt aangeduid. Zo’n gimmick kan ook tegen je gaan werken, belangrijker worden dan de muziek. Gelukkig zijn er de liedjes van Upside-down Town, die duidelijk maken dat Greg Trooper wel meer is dan alleen de Man met het Hoedje. Het allermooist is They Call Me Hank, dat over zo’n zwerver gaat die zijn geld verdient met vissen en de centen dan gelijk naar de kroeg brengt. Maar ja, die man had ooit ook een vrouw en zoon. Ook ging het ‘m goed en dan ineens staat z’n leven op de kop. Misschien is dat wel de centrale thematiek van deze plaat. Hoe maakbaar is het leven? Of heb je een kogelvrij hart (Bulletproof Heart) om je tegen tegenslag te beschermen? Ga je op beslissende punten in het leven naar links of naar rechts? En hebben we wel tijd van leven? Soms wel, volgens Trooper in songs als We Still Got Time en Second Wind. De 12 liedjes op Upside-down Town steken goed in elkaar. Opvallend is het warme geluid van toetsenist Kevin McKendree. Puntje van kritiek vind ik wel dat Trooper hier en daar een beetje erg veel op John Hiatt gaat lijken. Da’s niet voor iedereen gelijk een pré. Gelukkig blijft de troubadour uit New York wat mij betreft op deze gevarieerde cd wel boven het nivo van recente Hiatts hangen en maakte hij met deze schijf gewoon een lekkere plaat.
Greg Trooper is nu op toernee door de Lage Landen. Zie de agenda.
Reageren
»Nog geen reacties.
RSS feed for comments on this post.
Plaats een reactie