Tres Sasser is een producer uit Nashville met een verleden in punkpop en mogelijk bekend van zijn samenwerking met Will Hoge. Vanaf nu dient hij naam te maken als de ontdekker van Carly Jamison, een geweldige nieuwe naam uit New York. Haar Everything Happens For A Reason (Desktop Recordings) is een vlammend debuut. Een plaat waar we jarenlang op gewacht hebben, zonder dat we ons daar echt bewust van waren. Een plaat die de altcountry van Nashville naar New York schopt en weer terug. Een opwindende plaat met eenzelfde soort energie en bevlogenheid als destijds het titelloze debuut en de derde elpee (Musical Shapes) van Carlene Carter. Dat waren platen waarop de Amerikaanse stiefdochter van Johnny Cash samenwerkte met de toppers van de Engelse pubrock, zoals daar waren The Rumour (de band van Graham Parker), Dave Edmunds, Nick Lowe, Billy Bremner en leden van Clover. Opwindende tijden. Een vergelijkbare opwinding brengt dit Everything Happens For A Reason teweeg. In Nashville koppelde Tres Sasser de New Yorkse aan gitarist Dan Baird en dat blijkt een geweldige combinatie. Het verhaal: Carly Jamison schrijft voor zichzelf wat nummers die ze op internet zet zonder de illusie van een loopbaan in de muziek. Met een mailtje van producer Tres Sasser die haar voorstelt om samen te werken doet ze helemaal niets. Songschrijven is niet meer dan een hobby en ze ziet zichzelf al helemaal niet als zangeres. Een jaar later neemt Sasser opnieuw contact met haar op via een email. Deze keer gaat Carly Jamison in op het voorstel. Wat is er zo bijzonder aan deze plaat? Allereerst is er de stem van Jamison: hees, laag en sexy. I told you once, I told you twice / That I don’t need your bad advice. Zo begint het eerste nummer Bring It On en dan is meteen duidelijk dat deze Carly weet wat ze wil. I told you once, I told you twice / I’m past the point of being nice. Die geweldige stem van haar klinkt als vijftig procent Marshall Chapman (die misschien wel de mooiste vrouwelijke stem van de altcountry bezit) en vijftig procent Cherry Vanilla (een New Yorkse die in 1978 in Londen met Bad Girl een geweldige punkplaat maakte). De vlijmscherpe songs van Jamison zijn brutaal zoals we het in altcountry niet al te vaak aantreffen. Ask me if I give a shit and I’ll tell you I don’t / Ask me if this will ever change my mind, you know it won’t / If you ask me to compromise, I’ll have to tell you no / I’ll look into your eyes and then I’ll tell you where to go… Een nummer als Look Where It’s Coming From stampt als Slade en Status Quo, terwijl enkele zangeressen er ook nog pure soul aan toevoegen. Wow, wat een plaat is dit. Everything Happens For A Reason van Carly Jamison! Kopen! Verkrijgbaar bij CD Baby.
14/12/2010 Permalink
Thank you for the kind words. I’m glad that you enjoyed the CD. It always feels good when hard work is appreciated. All the best!
14/12/2010 Permalink
Zwaar overdreven 5 sterren ; aardige plaat niet meer dan dat !
14/12/2010 Permalink
Als grote Dan Baird fan ben ik gelijk gaan luisteren. Moet echter constateren dat ik de jubel niet helemaal deel. Een paar fantastische liedjes (vooral de up tempo nummers) maar juist de midtempo nummers zijn erg inwisselbaar. Aparte stem, dat wel (ik heb geen idee wie Marshall Chapman is, maar Cherry Vanilla herken ik er helemaal niet in, maar dat is persoonlijk). Na de recensie kreeg ik het gevoel dat ik deze cd moest hebben, nu denk ik dat ik een paar liedjes via CD Baby of iTunes download (wie weet groeien ze wel in de loop van de tijd)
14/12/2010 Permalink
Moet je zeker ook eens luisteren naar Stacie Collins’ “Sometimes you gotta…”.
Geproduceerd door en met medewerking van Dan Baird.
En verder met wederhelft Al Collins (Jason & the Scorchers) en Warner E. Hodges.
Geweldige plaat!
15/12/2010 Permalink
@Theo: Inderdaad. Stacie blaast Carly compleet weg. Wie lekker rockende twang wil hebben met een scherpe rand vervoege zich inderdaad bij mevrouw Collins, die muziek met ballen maakt. Heerlijk: raampje open en blazen met die hap.
(eerste cd van Stacie is trouwens ook niet te versmaden 😉 )
15/12/2010 Permalink
De stem van Carly heeft soms iets weg van Cher.
15/12/2010 Permalink
Als ik een 5-sterren recensie zie wil ik altijd meteen luisteren en dan heb ik uiteraard ook hoge verwachtingen. Meestal ben ik het eens met de recensent, maar ook ik vond dit geen 5 sterren waard . Goede stem, 50 % goede songs, goede produktie. Het blijft echterniet echt hangen……
22/12/2010 Permalink
Marshall Chapman heeft een schitterend nieuw album uit : “Big Lonesome” – A personal memorial for a lost friend – her best friend in music & favorite person on stage. …Tim Krekel. ( 10 oktober 1950 – 24 juni 2009)
22/12/2010 Permalink
Binnenkort een recensie van die nieuwe cd van Marshall Chapman op deze site. Mooie plaat inderdaad. Gelukkig maar, want haar vorige cd Mellowicious! was een zware teleurstelling. Binnenkort betekent in dit verband trouwens binnen nu en enkele weken. Zo doen we dat bij Altcountry.nl; eerst heel vaak luisteren en dan pas een stukje schrijven. Dat kan van sommige lezers die reageerden op de recensie van Carly Jamison toch niet gezegd worden. De recensie stond nog maar net op de site of men wist al te melden dat deze plaat geen vijf sterren waard was. Niet te snel oordelen mensen, dat kan toch niemand serieus nemen.
23/12/2010 Permalink
wie zolang (grapje) niet kan wachten : cd recensie “Big Lonesome” van Marshall Chapman al een tijdje op Bealestreet Belgium. Wat dat oordelen betreft ; volmodig gelijk John.
23/12/2010 Permalink
Sorry John dat wij na een eerste luisterbeurt al wisten wat we er van vonden. Goeie muziek laat zich snel herkennen. Er is trouwens niets mis met Carly, t’is in mijn ogen alleen niet zo bijzonder en dat wordt het ook niet als ik er maanden naar ga zitten luisteren. Iedereen is anders en zoals je misschien al eens gelezen hebt in een post die ik ooit hier heb geschreven, leef en luister ik met de 30 seconds rule… “ieder zijn eigen”, zei mijn wijze moeder altijd.
23/12/2010 Permalink
p.s. wie die nieuwe Marshall Chapman al wil horen: download spotify en luister gratis naar Big Lonesome (en Mellowicious en Inside job).
08/01/2011 Permalink
Zo’n lange recensie voor een, in mijn ogen, meer dan middelmatige cd, geen moment had ik het idee dat ik hier te maken zou hebben met een waar meesterwerk, daar waar de recensent me dat wel wilde doen geloven.
Ik weet dat ik niet altijd maar kan afgaan op de sterren die gegeven worden maar een beetje terughoudendheid in het geven van 5 sterren lijkt mij wel op zijn plaats, zeker in het geval van deze cd.
24/01/2011 Permalink
Zo zie je maar dat het hele sterren gedoe bij cd’s besprekingen onzin is.
Een plaat waar we jarenlang op gewacht hebben ?
Neem nu het nr No Control Anymore een doorslagje van een Status Quo nummer , zat ik daar nu al jaren op te wachten ?
24/01/2011 Permalink
“Een nummer als Look Where It’s Coming From stampt als Slade en Status Quo: : Slade???