Mannen met baarden. Op de jaarlijst met tien mooiste cd’s zouden zomaar tien mannen met baarden kunnen staan. J.R. Shore, Jacob Jones, Jack Wilson, ach laten we daar ook nog maar even mee wachten. Deze Maxim Ludwig maakt ook een goede kans. Deze twintiger uit Californië debuteert met het titelloze Maxim Ludwig & The Santa Fe Seven (Hollywood Vinyl Records) en dat is een album waarop hij net als Deer Tick rootsrock met een heerlijk zwalkende jaren-zeventigsound brengt. Daarbij kan Ludwig uitstekend overweg met woorden, waardoor de liedjes betekenisvol zijn, heeft hij een prachtige hoge rockstem en staat de cd vol spannende muziek. 1. Dead Ringer wordt gezongen met mooie uithalen, fijn elektrisch gitaarwerk met wat percussie, een piano en een instrumentale climax die wat naar Allman Brothers neigt. 2. Carpenter’s Theme is glorieuze Memphis-rock. Denk aan de eerste platen van Big Star (met Chris Bell nog in de gelederen). Een spannend ritme, breaks, orgel. 3. To Be With Sweet Marie heeft die licht zwalkende sound. Ludwig zingt net zo hoog als John Joseph McCauley III (Deer Tick). Met toetsen, trompet, steelgitaar, mondharmonica en koortje. 4. She Lullabies kent splijtende gitaarnoten en op het eind ontspoort het nummer bijna met een mondharmonica. 5. Hudson Valley Blues begint met een blije mondharmonica en heeft de energie van Springsteen, terwijl het huppelende toetsenwerk Abba in herinnering roept. 6. Don’t Hold My Hand heeft lekkere losse samenzang, toch ook wel typisch seventies. Licht psychedelisch is het af en toe ook. Dit nummer valt ergens bijna stil, maar dan maakt een aanzwellend orgel en bijna doo wop-koortje het weer spannend. Ook nog wat praatzang en steel, ach je kunt er wel over doorgaan. Deze Ludwig weet hoe hij een song moet componeren. 7. Paradise Cove begint met een ruimtelijk geluid, gitaartje, orgel, een steel die bijna klinkt als bij de Flying Burrtio Brothers en een uit zijn tenen zingende Ludwig. 8. Big Black Train heeft een wat snellere beat. Beetje glamrock, beetje Big Star, beetje Sir Douglas, beetje Doors. Die laatste twee groepen vooral door het orgeltje. 9. Twine & Trumpets valt op door de opschakelende steelgitaar en doet weer vooral aan Deer Tick denken. 10 Paradise Cove Pt. II is dan nog een korte afsluiter in feeststemming. Mondharmonica, orgels, steel, dat alles op een stampende snelle beat als in de sixties. Door de hoeveelheid van namen in dit stuk zou de invloed van Big Star zo maar over het hoofd kunnen worden gezien. Dus bij deze daar nog even extra de nadruk op, zeker de fans van die band dienen dit eens te beluisteren. Verkrijgbaar bij CD Baby.
02/12/2010 Permalink
Ja dit is mooie muziek.
04/12/2010 Permalink
Please excuse that this post is in English. I had one of my Dutch friends translate yer review and I wanted to say thank you for listening and digging it and for the extremely kind words. This is my life and world and it validates every moment I write when I see that the music has reached the ears of people so far away. And long live Alex Chilton.
Dank je wel.
-Maxim