Ha, wat een fantastisch plaatje is dit. En uit het volslagen niets, althans bezien van het Altcountry.nl-perspectief. De broertjes Opstals, Ad en Wil, en Martin de Ruijter uit Rosmalen vormen Sleepwater. En dat is alles wat ik van de band weet – een website hebben ze niet – en meer wil ik ook niet weten. Let the music do the talking. Er valt een lang spoor te trekken door de Nederlandse gitaarpop die beïnvloed is door Neil Young en The Byrds. Van Hallo Venray tot de Blue Guitars; van The Serenes tot Indian Summer; van meer…

Toegegeven, we zijn niet altijd even vriendelijk geweest voor Tangarine, een jonge Drentse band rondom de tweeling Arnout en Sander Brinks. Sympathiek en talentvol beslist, maar in deze ogen kwam dat er niet uit. Nu wel, nu wel. Wintersongs: The December Sessions (DRC Entertainment) is namelijk een schot in de roos. Allereerst is er de Hollandse wintersfeer van sneeuw, kachel en warme chocolademelk; een sfeer die sentimentele eindejaarsgevoelens oproept – en daar ben ik gevoelig voor. Zeker als dat zo schitterend meer…

De 59-jarige Bob Rea acht zichzelf te oud om nog te zingen over onbenullige zaken. Bovendien, de veranderingen in de wereld en meer specifiek Amerika bieden voldoende stof voor liedjes die er toe doen. Op Ragged Choir (Shiny Dime Records) handelt het over de grillige wegen van het leven. Rea kan er over meepraten. Hij was een dakloze zwerver die een beetje rondhing in poolhallen, speelde in countrybands, werkte op een ranch en ging een paar keer failliet. En ja, scheiden deed hij ook meer dan eens. Dan kun je je goed inleven meer…

The Clutter Family komt uit Los Angeles. Maar wie The Clutter Family (eigen beheer) in de cd-speler stopt, wordt onmiddellijk naar Georgia getransporteerd. En naar de jaren tachtig bovendien. Direct al op opener Artist In The Office is de invloed van de vroege R.E.M. merkbaar. De poppy benadering met samenzang en het hoge slimme jongetjes-gehalte maken dit tot een heel speciaal plaatje. Een uiterst genietbaar plaatje bovendien. Natuurlijk werd dit soort pure pop niet alleen in het zuiden van de VS gemaakt. In Seattle, het noordwesten meer…

De folk van de Canadees John Wort Hannnam straalt een natuurlijke warmte uit. Een stem als een warme wollen jas. Requiem For A Small Town heet een van de nummers op Queen’s Hotel (Black Hen Music/Continental Record Services/Munich) en dat is in feite de leidraad voor de hele cd. Het kleinsteedse staat centraal, iets wat de hoesfoto ook al weergeeft. Wort Hannam heeft fijne levenswijsheden in petto, zoals deze op het eerste nummer getiteld With The Grain: Live your life with no fear and die with no regrets. Tonight We Strike is meer…

Hoewel de naam Mack Johannson vermoedelijk geen bel doet rinkelen is de Zweed geen onbekende in alt.countryland. Johannsen was namelijk de voorman van Hyacinth House, een op deze site hogelijk gewaardeerde band. Met dit solo-album vangt Johansson een nieuw hoofdstuk aan; hopelijk brengt hem dit meer dan het marginale Hyacinth House-succes. New Sweden (Cardiac Records/Universal Sweden) is in ieder geval een goed gekozen titel, want hiermee trekt Johannson op inventieve wijze meer…

’t Was al een tijdje stil rondom de meest Amerikaanse Zweed aan deze kant van de Atlantische Oceaan, Christian Kjellvander. Zijn laatste (en overigens niet meest indrukwekkende) cd I Saw Her From Here/I Saw here From Her stamde immers al uit 2007.  Maar met The Rough And Rynge is hij weer helemaal terug. Ach, ik zeg het maar gewoon: dit is fantastisch. Kjellvander trok zich met een stel bevriende muzikanten terug in een boerenschuur, die bekend staat als Rynge Castle en nam in 5 dagen meer…

Mannen met baarden. Op de jaarlijst met tien mooiste cd’s zouden zomaar tien mannen met baarden kunnen staan. J.R. Shore, Jacob Jones, Jack Wilson, ach laten we daar ook nog maar even mee wachten. Deze Maxim Ludwig maakt ook een goede kans. Deze twintiger uit Californië debuteert met het titelloze Maxim Ludwig & The Santa Fe Seven (Hollywood Vinyl Records) en dat is een album waarop hij net als Deer Tick rootsrock met een heerlijk zwalkende jaren-zeventigsound brengt. Daarbij kan Ludwig uitstekend overweg met woorden, waardoor meer…

Het gebeurt niet vaak dat een album wordt gebracht onder de naam van de songschrijver en niet de uitvoerend artiest. Dat is wel het geval met Scorpio And Me (eigen beheer). Op het hoesje staat Songs by Bennett Brier. Bijzonder toch wel. Deze Bennett Brier komt uit Austin, Texas, en heeft al zo’n 150 liedjes geschreven. Op dit Scorpio And Me staan veertien nummers. Die heeft hij uit laten voeren door zanger Jay Sims en gitarist Stephen Doster, beiden ook uit Austin. Sims en Doster hadden eigenlijk wel wat meer credits meer…

Als een snerpend boortje van de tandarts drukt Boyd zich door de liedjes op zijn debuut Telephones & Souls & Crosses & Poles (eigen beheer). De Texaan zingt op een toonhoogte. Of liever: geen toonhoogte. Lofi-troubadours dragen we een warm hart toe en als geen ander zijn we ons bij altcountry.nl bewust van de aantrekkingskracht van lichtelijk vals zingen. Dat geeft eigenheid, of althans, dat kan ertoe bijdragen. Deze Billy Boyd aka William Boyd Jr. uit Houston, Texas, is echter iemand die echt niet kan zingen. En zijn meer…