Ook op What Makes Bob Holler (Proper/Rough Trade) levert Hot Club Of Cowtown wat je kunt verwachten met zo’n bandnaam: Franse zigeunerjazz en western swing. Het is echter de vraag of dat reden is om uitgelaten te schreeuwen. Daarvoor is de aanpak wat te museaal. Heeft overigens ook alles te maken met de manier waarop dit album is opgenomen. Alsof het trio daadwerkelijk is teruggekeerd naar de jaren dertig en veertig van de vorige eeuw. Dat was de tijd van Bob Wills en al die andere pioniers van western swing. De covers zijn best aardig, maar zullen toch eerder enthousiasme teweeg brengen bij een concert, dan in de huiskamer. Wie werkelijk kennis wil maken met dit soort oude muziek kan beter eens een prettig geprijsde cd-box als Take Me Back To Tulsa van Bob Wills & his Texas Playboys aanschaffen. Dan wordt echt duidelijk dat de luide kreten van Bob bedoeld waren om zijn band aan te sporen. Op datzelfde Proper-label – dat dus ook dit Hot Club Of Cowtown uitbrengt – zijn trouwens nog veel meer cd-boxen met western swing verkrijgbaar.
30/01/2011 Permalink
Ik ben het helemaal niet eens met John en vind 2 sterren wel érg karig. De stempel “museaal” vind ik al helemaal nergens op slaan. The Hot Club of Towtown maakt al tien jaar prachtige CD’s in het Western Swing-genre met een hoofdrol voor zangeres/fiddle-speelster Elana James, en ook op deze CD stralen de energie en het speelplezier er werkelijk weer vanaf. Hoezo “museaal” ?
31/01/2011 Permalink
Wim, waarschijnlijk is deze muziek te vrolijk. Da’s natuurlijk not done in het altcountrywereldje…. 😉
31/01/2011 Permalink
Hoewel dit niet hun beste cd is, heeft deze in verhouding nog 5,5 ster verdiend!