Gloedvol, dat is het belangrijkste woord om het titelloze Ray Ganucheau & Bande Le Rois (Plyrz) te omschrijven. Ganucheau is zo’n zanger die de voorzichtige uithalen net niet voluit weet te brengen. En daar geen punt van maakt. Dat komt wel vaker voor bij blanke zangers die met veel soul zingen. Niet alleen die lichtjes hese stem van Ganucheau heeft het, ook de band speelt met dat voor het genre typerende gemak. Losjes. Als achteloos inparkeren. Wellicht dat er bij dat woord soul trouwens aan wat andere muziek wordt gedacht, dan hetgeen Ganucheau en zijn band brengen. Dit is gloedvol spel als een Neal Casal in topvorm. Er lopen trouwens nogal wat lijntjes tussen beide artiesten. Want de voortreffelijke musici John Ginty (piano en orgel), Bob Glaub (bas) en Don Heffington (drums) waren ook allemaal present op de klassieker Fade Away Diamond Time van Casal. En de producer van die prachtplaat, Jim Scott, vervult hier dezelfde rol. Het eerste nummer heet Soul Power en niets is minder waar. Gebracht met een piano en ander toetsenwerk. Maar ook met een lekker hakkende elektrische gitaar en akoestisch snarenspul. Een voortreffelijk begin en daarna zakt deze cd geen moment in. De naam Ray Ganucheau kan overigens wel bekend in de oren klinken, hij is namelijk een van de oprichters van Continental Drifters.
Reageren
»Nog geen reacties.
RSS feed for comments on this post. TrackBack URL
Plaats een reactie