Inaiah Lujan groeide op in een Indiaans reservaat en dan ben je in Amerika al een beetje een outsider. Het is dus helemaal niet vreemd dat hij aan komt zetten met een lichtelijk verwarrend doch hoogst intrigerend album als Strange Dreams (Blank Tape Records). Het album komt qua sfeer in de buurt van een meesterwerk als Oar van Skip Spence. Psychedelisch is het dus, andere namen die als referentiepunten kunnen dienen zijn Syd Barrett, Big Star, Beach Boys en vooral Beatles. En opmerkelijk genoeg ook The Shangri-Las, niet alleen door de manier van zingen op enkele nummers, maar ook door de overdonderende weemoed verpakt in een grote productie op het nummer This Is The End. Lujan woont tegenwoordig in Pueblo, Colorado en naast zijn solowerk is hij actief in A Poor Substitute (hardcore punk, voorheen bekend als The All American Rejects), The Mexican (hypnotiserende funeralrock), The Haunted Windchimes (traditionele folk en bluegrass) en DJ Flow Nase (psychotropic hip-hop, ik heb het ook niet verzonnen). Inaiah Lujan lijkt me een geestverwant van iemand als Alex Bogs over wiens Visionary Orchestra we hier met enthousiasme schreven.
Reageren
»Nog geen reacties.
RSS feed for comments on this post. TrackBack URL
Plaats een reactie