Joseph Arthur was nooit een singer-songwriter die eenvoud en traditionalisme predikte. Al vanaf zijn debuut in 1997 op Peter Gabriels Real World-label gebruikte de lyricus uit Akron, Ohio elektronica en weirde effecten in zijn dus niet-traditionele composities. Ook Arthurs volgende bijzondere albums leverden, bij mij althans, moeizame luistersessies op. Hoe ademend en organisch is daarmee vergeleken diens The Graduation Ceremony (Megaforce/Bertus). Bovenop een overzichtelijk, traditioneel instrumentarium – als basis akoestische en elektrische gitaar, bas en op drums de legende Jim Keltner – legt Arthur zijn schitterende, warmbloedige stemgeluid, en sleept de luisteraar mee in twaalf poëtische, sensationele luisterliedjes. Warme, analoge bliepjes sluipen binnen en weer buiten; hartverwarmende strijkers zwellen af en aan. Te midden hiervan straalt Arthur als een lichtend baken in wonderschone, emotionele luisterliedjes; een enkele keer zelfs met waarachtige popgevoeligheid (Almost Blue). Joseph Arthur verenigt in zich de broeierigheid van Daniel Lanois en Robbie Robertson (Horses), de soul-searching van Chocolate Genius (This Is Still My World), de spirituele warmte van Justin Rutledge (Midwest) en de overweldigende koralenzang van Phosphorescent (Watch Our Shadows Run). Arthur heeft gepoogd de leegte – zowel fysiek als metaforisch – van het Midwesten uit te drukken in muziek; uit te beelden in vocale beeldspraak. The Graduation Ceremony is niet alleen een zeer geslaagde poging daartoe; het is ook nog eens, uit tamelijk onverwachte hoek, een klinkklaar meesterwerk.
05/06/2011 Permalink
Een ideaal cd’tje voor lieden die moeilijk de slaap kunnen vatten zzzzzzzzzzzzzz…snurk.
05/06/2011 Permalink
Eens met de 5 sterren.
Een verslavend goede plaat, waar het steeds naar teruggrijpen is.
En Paul H, da’s niet om in slaap te komen 🙂
06/06/2011 Permalink
Over verslavend goed gesproken: de beste cd van de eerste zes maanden van 2011 is van Grant Peeples (Okra and Ecclesiastes). Met als goede tweede The Smithereens (2011).
07/06/2011 Permalink
de nieuwe Gripka vind ik anders ook behoorlijk sterk….
07/06/2011 Permalink
Jospeh Arthur zijn muziek ken ik al uit 96. Mooie liedjes en dito stem.
Cd is nog onderweg, maar wat ik heb gehoord wederom erg fraai.