Goeie hoes heeft dit debuut van Amy McCarley. De foto van een verveloze houten bank met akoestische gitaar voor een felrode wand geeft aardig weer wat we kunnen verwachten van Amy McCarley (eigen beheer). Dat verveloze is een indicatie voor de rauwe sound. En dat felrood straalt uit dat McCarley weet wat ze wil en niet met zich laat sollen. Ze kijkt een beetje naar beneden alsof ze in zichzelf gekeerd is, maar in dat hemdje met zebramotief, de hoge hakken en de strakke spijkerbroek ontwaren we toch vooral een rockchick. Ze komt uit Alabama, deze Amy McCarley en haar sound is wel een beetje te vergelijken met Romi Mayes. Wat haar debuut vooral heel bijzonder maakt is dat ze zelf alle instrumenten bespeelt. Aan de rauwe en organische sound valt nauwelijks af te horen dat de nummers in laagjes tot stand zijn gekomen. McCarley (zang, gitaren, drums, toetsen, mondharmonica) schrijft liedjes waarin ze balanceert tussen overgave en onafhankelijkheid. Verkrijgbaar bij CD Baby.
Reageren
»Nog geen reacties.
RSS feed for comments on this post. TrackBack URL
Plaats een reactie