Matt Bauer ligt goed bij de vrouwen. Hij begeleidde eerder Jolie Holland, Alela Diane en Mariee Sioux, en trekt tegenwoordig op met Dana Falconbury. Die goede verhouding betaalt zich uit want Holland en Sioux zijn op het nieuwe album van Matt Bauer all over the place, evenals Alina Hardin (net als Alela Diane en Mariee Sioux afkomstig uit het 3000 zielen tellende Nevada City) en Angel Deradoorian (Dirty Projectors). Mede door deze vocale ondersteuning heeft The Jessamine County Book of the Living (Crossbill Records) een soms meer…

Sfeer, dat is als het goed is de toegevoegde waarde van live-albums. Een van de bekendste voorbeelden is de dubbelaar Live At The Old Quarter, Houston, Texas van Townes Van Zandt, waarbij zelfs geluiden van buiten doordringen. Op Sorrow & Smoke: Live At The Horseshoe Lounge (Munich) van Slaid Cleaves, ook hier betreft het een dubbel-cd overigens, zorgen de korte aankondigingen en de uitgelaten reacties van het publiek in Austin, Texas, voor heel veel meerwaarde. Ook live blijft de heldere zang van Cleaves meer…

Joe Johnson leerde zingen en gitaar spelen op de veranda van het ouderlijke huis in Mississippi, waar zijn ouders regelmatig met kennissen aan het musiceren waren. A Time To Dance (Blank Tape Recordsf) laat een authentieke ietwat ouderwetse aanpak horen van deze singer-songwriter. Soms valt zelfs te denken aan oude cowboyzangers zoals een Jimmie Rodgers. Vooral het nummer Anna, met wat voorzichtige aanzetten tot jodelen, zorgt voor die vergelijking. De verhalende nummers van de tegenwoordig in Colorado neergestreken Johnson worden met veel gevoel meer…

John Hiatt is al jaren een grote meneer in de americana. Vooral in Nederland mag hij rekenen op belangstelling van een vaste schare fans. Eigenlijk al sinds zijn klassieke plaat Bring The Family (1987) die hij opnam met Ry Cooder, Jim Keltner en Nick Lowe (heb je hem weer!). Niet al zijn platen zijn even sterk, maar de laatste jaren levert hij met niet al te grote tussenpozen keer op keer vakwerk. Dirty Jeans & Mudslide Hymns (New West/Sonic Rendezvous) is weer een ijzersterk album waarop hij op de inmiddels zo vertrouwde meer…

Deadman was na twee albums in 2001 en 2004 werkelijk dood. De band rond Steven Collins en zijn vrouw Sherilyn overleefde de scheiding van het echtpaar niet. Het heeft jaren geduurd totdat Collins zich herpakte, maar nu ligt er dan Live At The Saxon Pub (Rootsy/Sonic Rendezvous). Die eerste twee albums dragen een duidelijk stempel van producer Mark Howard, een leerling van Daniel Lanois. De focus lag op soundscapes. Deadman nieuwe stijl is aardser. Bijna gospel in aanpak soms, zoals op het fraaie ruim zeven minuten meer…

Liefdesverdriet kan een mens totaal uit evenwicht brengen. Ervaringsdeskundige Nick Lowe plaatst met The Old Magic (Proper) alle ellende in perspectief. Het is een prachtige plaat vol hartzeer die tegelijkertijd hoop biedt, want Lowe laat zich niet zomaar uit het veld slaan. Zo heeft hij in Restless Feeling weer zin in het leven; wil hij er weer op uit. De grijze gentleman uit Londen definieerde in de jaren zeventig met Brinsley Schwarz pubrock en stond daarna als producer van ondermeer The Damned meer…

Goede bedoelingen zijn niet voldoende om onvergetelijke muziek te produceren. The Good Intentions is een trio uit Liverpool dat op Someone Else’s Time (Boronda Records) vooral ongelooflijk braaf klinkt. Alternatief kun je de country van R. Peter Davies, Gabrielle Monk en Francesco Roskell geen moment noemen, iets wat ze zelf wel doen. Ook de nummers die in Nashville en Los Angeles werden opgenomen zijn vooral erg saai, ondanks gastbijdragen van mensen als Rick Shea en Brantley Kearns. Someone Else’s Time staat vol nogal meer…