Waitin’ For The Hard Times To Go zingen Fur Dixon & Steve Werner, maar geloven doe je er geen woord van. Moeilijke tijden? Vanwaar dan die opgewekte toon? De tien covers op Songs Of The Open Road – Volume One (Grass and Gravel Records) gaan het ene oor in en het andere uit. Nergens weet het duo beleving toe te voegen aan de liedjes die ze zingen. Zo klinkt ook het van een Mexicaans tintje voorziene Do Re Mi van Woody Guthrie veel te opgeruimd. Die liedjes van Jim Ringer (Waitin’ For The Hard Times) en Woody Guthrie zijn weer heel actueel, maar Fur Dixon & Steve Werner ontdoen ze van alle betekenis. Verkrijgbaar bij CD Baby.
Dit schreven we over Travelers (2009): Natuurlijk horen we op Journey To Another Side een trompet en accordeon, altijd goed, maar de ritmesectie is nogal weifelend. Maar ach, dat maakt ze niet echt veel uit. Fur Dixon & Steve Werner pakken namelijk iedereen in met hun liedjes waarmee ze langs de Amerikaanse highways reizen. Jong en oud vindt het namelijk leuk wat ze doen. Zowel hippe vogels uit Hollywood als oude folkies herkennen iets in het duo. Live is dit waarschijnlijk ook erg leuk, maar op de cd Travelers (Grass And Gravel Records) vallen toch vooral de beperkingen op. Er valt zeker wat te zeggen voor de ongecompliceerde aanpak van Dixon en Werner, maar te vaak is het ronduit houterig wat het duo uit Van Nuys, Californië, doet. Dat iemand met een verleden bij The Cramps (Fur Dixon) de muziek benadert als een amateur valt te verwachten, maar om daarmee indruk te maken is originaliteit vereist. Daar is onvoldoende sprake van op Travelers. Sterke vocalisten zijn de twee niet en ook daarmee doen ze hun eigen materiaal geen recht. Maar live, bij een kampvuur, is dit waarschijnlijk top.
05/12/2011 Permalink
You sir, are a real ass who knows nothing about music. Get a life. You are only jealous because these two artists are doing something You only have dreamed of.