Het uit de oostelijke staat Virginia afkomstige Sons Of Bill maakt het soort door en door Amerikaanse rock waarbij kennelijk de cruise control leidend is. De Santa Ana Winds waarmee Sirens (Blue Rose/Sonic Rendezvour) begint, kunnen de zonen wel wat in beweging krijgen, maar wat gaat dat met een logge beat. Heel in de verte zou je iets van de invloed van Springsteen kunnen ontwaren, maar dan toch echt zonder diens enthousiasme. Op dit door David Lowery (Cracker) geproduceede album gaat altcountry over in midwestern rock. Het is muziek voor verveelde jeugd in sporthallen in middelgrote Amerikaanse steden. Geschikt voor een avondje vertier in het weekend, maar op maandag ben je dit vergeten. Het met roffelende drums gebrachte Last Call At Eschaton is een gunstige uitzondering, omdat ze hier even ontsnappen aan het saaie stramien. Angry Eyes begint hoopvol omdat het wat lijkt op Son Volt, maar gaandeweg het nummer verslapt de aandacht. Ook op het laatste nummer, Virginia Calling, is dat het geval. De gebroeders James, Sam en Abe Wilson zullen iets meer een eigen gezicht moeten tonen om de grauwe middelmaat te ontstijgen.
26/05/2012 Permalink
De heren van Sons Of Bill toonden op hun vorige twee albums wel een eigen gezicht. Met deze plaat vol stadionrock hopen ze een groter en Europees publiek te bereiken. Groot zijn ze inmiddels wel in Amerika. Na de opnames hebben ze via “kickstarter” het voor het in productie brengen van “Sirens” binnen 24 uur het benodigde bedrag van 20.000 dollar opgehaald. Een dag later stond de teller op 40.000 dollar!
27/05/2012 Permalink
Het kan aan mij liggen maar ik heb het idee dat de fut er bij de heren van altcountry.nl een beetje uit is. Het moet de laatste maanden zo’n beetje van één recensent komen die, in mijn ogen, tamelijk plichtmatig wat korte stukjes eruitperst, waarbij ik na lezing zelden weet wat ik van de beschreven cd moet vinden. Bovendien blijven er wel erg veel aardige cd’s ongerecenseerd.
Vergelijk bijvoorbeeld bovenstaande recensie van Sons of Bill eens met die op de site ‘Krenten uit de Pop’. Je hoeft het er allemaal niet mee eens te zijn en de scribent op die site maakt zo af en toe wat hinderlijke taalfouten, maar je krijgt wel een goede indruk wat voor vlees je in de kuip hebt.
Zijn er meer altcountryliefhebbers die hetzelfde gevoel als ik hebben?
30/05/2012 Permalink
Deze cd is helaas minder dan de vorige cd’s in mijn oren. Hun liedje Take Me Back To The Time is door de jaren heen uitgegroeid tot 1 van mijn favoriete altcountry liedjes ooit. Wat een wereldnummer. De nostalgische tekst is heerlijk om mee te zingen ! Ooit via myspace ontdekt.
13/06/2012 Permalink
@Paul H. Eens, er gebeurt hier weinig tot niets meer en inderdaad mis ik veel recensies en/of nieuwtjes op het altcountry gebied. Dat ligt niet alleen aan de redacteur(en) maar ook aan de bezoekers die niet erg veel de interactie zoeken. Het bloedt een beetje dood…
16/06/2012 Permalink
Inmiddels lijkt het wel duidelijk: deze site ligt op z’n gat.
20/06/2012 Permalink
We ain’t dead yet.
20/06/2012 Permalink
Alive and kicking.
20/06/2012 Permalink
Alive and kicking? Er zijn de afgelopen weken echt tientallen cd’s verschenen die schreeuwen om een recensie. Hopelijk verschijnen er binnenkort weer eens wat reviews.
20/06/2012 Permalink
Persoonlijk vind ik de recensies van Hugo lekker leesbaar en informatief, dus Hugo, keep ‘em coming!
Voor de rest zal het EK wel parten spelen, of de zomer (welke?) vakantie of drukdrukdruk. Het is tenslotte een site van goedwillende amateurs. Misschien wat extra krachten ‘inhuren’? Er zijn vast meer mensen die graag recenseren. Paul H misschien?
20/06/2012 Permalink
Tuurlijk.
24/02/2014 Permalink
Afgelopen vrijdagavond 21 februari 2014 naar hun concert in het nieuwe cultuur- en muziekpodium Vanslag in het Drenthse dorp Borger geweest: een kerk omgetoverd tot muziekcentrum. Vanslag is een uitstekende aanwinst voor de programering van Americanmuziek. Kijk maar eens naar de acts die geboekt zijn.
Het concert was goed! Een vlotte, tweedelige set met meer publiek aanwezig dan ik van te voren had verwacht. Het geluid was uitstekend, waarbij de hoofdgitarist (een van de drie broers) een prachtig, gecontroleerd en zuiver geluid uit zijn gitaar haalde.
Na afloop heb ik bovenstaande CD gekocht. Na de eerste twee luisterbeurten vond ik het album nog zo-zo. Maar na een paar extra luisterbeurten afgelopen weekend ben ik het album steeds beter gaan vinden. Het komt op mij over alsof ze tussen Whiskeytown en Drive By Truckers inzitten. Dan heeft “Sirens” nog niet de hoge kwaliteit van de beste albums van genoemde bands, de potentie is er volgens mij wel.
Voorts gekocht de EP “The Gears”. Hierop staan onder andere drie nummers van het album, dat later dit jaar 2014 uit zal komen. Die drie nummers klinken als een goede stap voorwaarts, dus dat klinkt veelbelovend.