Met alleen maar zijn akoestische gitaar zorgt Michael de Jong voor meer onrust en ongemak dan welk oorverdovend rockbandje ook. De liedjes op Life In D-Minor (Music & Words) snijden diep in de ziel. Zijn leven – Friese vader, Franse moeder, opgegroeid in Amerika, gevangenissen, inrichtingen, zwerven over straat, begeleider van bluesgrootheden – vormt de onuitputtelijke inspiratiebron voor de kommer en kwel die hij album na album over ons uitstort. Hoe te overleven in deze hypocriete maatschappij, dat is steevast het grote thema. Hij is niet meer verbitterd over alle loze beloften, nee, hij is immuun geworden voor de zoektocht naar geluk (Got Immune To It). De Jong schrijft zijn folk- en bluesliedjes met een been in het graf, vertelt hij in het titelnummer. Toch spreekt er uit zijn intense voordracht een enorme overlevingsdrang. Want hij is sterker geworden. Weet de momenten van vertwijfeling op afstand te houden. Gelooft in zichzelf.
21/06/2012 Permalink
Begeleiden van Bluesgrootheden is toch geen bron van kommer en kwel? Verder klinkt door deze recensie (is het eigenlijk wel een recensie van de muziek) vooral een bijna plaatsvervangende verering van deze man door? Problemen John?