Met Will Kimbrough vormt Tommy Womack een van de beste barbands ter wereld: Daddy. Maar de echte vader leren we pas kennen op Now What! (Cedar Creek Music). Womack weet wat het snelle rock-‘n-roll-leven inhoudt en daarom kan hij des te meer genieten van lekker thuiskomen bij zijn gezinnetje. Saai? Allerminst! Tenminste niet als we afgaan op hetgeen de rocker uit Nashville ons voorschotelt op zijn vijfde soloplaat. Zo schreef hij tijdens de afwas de opener van deze plaat, het catchy Play That Cheap Trick, Cheap Trick Play. Het album telt meer…

De Italiaan J.C. Cinel noemt op de webwinkel CD Baby Allman Brothers, Black Crowes en Doobie Brothers als vergelijkingsmateriaal. Die eerste naam ligt voor de hand, want op The Light Of A New Sun (Andromeda Relix/Black Widow) speelt toetsenist Johnny Neel mee op vier nummers. Die was actief bij de Allmans, maar niet gedurende de topjaren. Cinel had nog heel wat andere namen kunnen noemen. Steely Dan bijvoorbeeld. Maar hij had het ook kunnen laten bij het noemen van slechts een band: Wet Willie. Want wat biedt dit ongecompliceerde album fijne funky meer…

Van Wovenhand verscheen eerder dit jaar het geweldige Live At Roepaen, met opnamen van een concert in december 2010 in het Limburgse Ottersum. Dat was een soort afscheid, want sindsdien is de band rond David Eugene Edwards uiteen gevallen. Pascal Humbert, de Fransman die daarvoor ook al met de Amerikaan samenwerkte in Sixteen Horsepower, leidt tegenwoordig met zijn vader een wijngaard. Van de oude bezetting hield Edwards op The Laughing Stalk (Glitterhouse/Munich) alleen drummer Ordy Garrison over. Nieuw zijn meer…

Ruim een jaar geleden waren we enthousiast over Rise On Up And Melt van Efren (zie recensie). De lichte tristesse en bedachtzaamheid van die plaat zijn op Write A New Song (Slo Pro Records) vervangen door aanvalslust. Direct al op de stevige opener, het titelnummer, valt dat op. Door de toevoeging van een zangeres gaat de band uit Athens, Georgia, hier in de richting van de hard rockende van soul en zweet druipende rootsrock van Marah. Op het met whiskey overgoten If My Heart Don’t Fail Me horen we orgel en lekkere gitaren en meer…

Kelly Joe Phelps laat op zijn nieuwste album Brother Sinner & The Whale (Black Hen Music/Continental Record Services/Munich) de lap steel liggen en richt zich als vanouds op de slidegitaar. Hij speelt weer het soort folk en blues waarmee hij al zo lang aan de weg timmert. Het is een stapje terug, want het avontuur van zijn pogingen om aan traditionele songstructuren te ontsnappen ontbreekt hier. Zijn americanaliedjes van zijn laatste platen brachten wat meer diversiteit, toch valt niet meer…

Zo ongeveer tegelijkertijd verschijnen er albums van Alejandro Escovedo, diens broer Javier Escovedo en Jon Dee Graham. In de jaren tachtig trokken de drie gezamenlijk op als True Believers, een band uit Austin die pas veel later echt op waarde werd geschat. De ware gelovigen kwamen voort uit punkbands en ze hadden zich vol overgave gestort op powerpop en rootsrock. Op Garage Sale (Blue Rose/Sonic Rendezvous) van Jon Dee Graham zijn nog altijd sporen uit dat verleden te horen. Zo is Where Were Yr Friends? een stevig stukje garagerock met meer…