Artiesten uit Scandinavië zijn meesters in het kopiëren. Meer dan eens weten ze ons compleet te verrassen met platen die uit een ander tijdperk lijken te komen. Prachtige westcoastproducties of knappe altcountry, het lijkt wel of die bands uit Zweden, Noorwegen, Finland en Denemarken altijd alles goed doen. Hoe zit dat met Robert Hill? Deze pas twintigjarige Zweed loopt weg met Woody Guthrie. What Are We Waiting For (eigen beheer) laat daarnaast ook de invloed van mensen als Lightnin’ Hopkins en Dave Van Ronk horen. Toch wel bijzonder voor zo’n broekie. Ach, eigenlijk doet hij vooral de jonge Bob Dylan na. De oorspronkelijk uit New York afkomstige bluesgitarist Brian Kramer produceerde het album en stond Hill bij op National slidegitaar. Het nummer Talking Blues Blues noemt Hill tijdens de inleiding meer een rapsong dan een folksong, maar niets is minder waar. Hij beschrijft zijn avonturen als zanger in de metro: So I sat down an’ began to play / Some purty cops came on chased me away / Said, we don’t listen no-more to blues these days / Just skip that style an’ you’ll turn out okay / You should try an’ play some new music, they said to me / Kings of Leon, Lady Gaga, Justin Biebeelee, Nickelback, U2. Verktijgbaar bij CD Baby.
Reageren
»Nog geen reacties.
RSS feed for comments on this post. TrackBack URL
Plaats een reactie