Met zijn schorre stem schiet Langhorne Slim jubelend en gejaagd uit de startblokken met het titelnummer van The Way We Move (Ramseur Records/Bertus). Hij neemt nauwelijks gas terug op Bad Luck. De drums jagen toetsen, fiddle en banjo aan. Dit soort enthousiaste folkpunk kan in de studio makkelijk de grond onder de voeten verliezen. Zo niet op dit album van Langhorne Slim & The Law. De Amerikaan stort zijn ziel en zaligheid uit in een prachtige collectie liedjes die zijn opgedragen aan zijn overleden opa en de eveneens gestorven vader van bassist Jeff Ratner. Song For Sid is een ontroerende ode aan de grootvader van Langhorne, die zich afvraagt ‘Where do the great ones go when they’re gone?’. Een geweldige levenslust straalt het album uit, mede vorm gegeven door blazers. Een verbroken relatie, het onderwerp van een deel van de liedjes, heeft Langhorne Slim niet uit het veld geslagen. Op slotnummer Past Lives schreeuwt hij het uit: ‘I ain’t dead anymore’. Ondertussen zorgen pianist David Moore en drummer Malachi Delorenzo samen voor onaardse schoonheid waarin ze klassiek en New Orleans samenbrengen.
12/03/2013 Permalink
Ik heb meerdere cd’s van Langhorne Slim, maar voor mij is dit zijn minste cd.
14/03/2013 Permalink
Deze had ik ook al n poosje in de kast !! Maar toch des te vaker ik t beluisterde des te mooier ik m vond.
Hopelijk kan ik ze nog n keer live zien want dat schijnt ook erg goed te zijn heb ik me laten vertellen.