%20(2).jpg)
De Wurlitzer van Michael Webb brengt de warme gloed van de straatverlichting op het hoesje van Night Owl (PoMo Records), het nieuwe album van Ted Russell Kamp. Smile Alone heet dat nummer waarmee de plaat opent. Direct helemaal goed, want opnieuw valt vooral op met hoeveel soul de singer-songwriter uit Los Angeles zingt. Op Fireflies stookt Kamp het vuurtje op met zachtjes gloeiend spel op de Hammond. Als de temperatuur niet oploopt door de toetsen, dan toch zeker door de wrijving tussen metaal en de snaren van een pedal steel. En anders waait er wel een warme woestijnwind (Santa Ana Winds). Night Owl kwam tot stand in studio’s in Californië, Tennessee en Oklahoma en in hotelkamers verspreid over de Verenigde Staten. Zo doet de bassist van Shooter Jennings het al jaren. En wederom straalt hij zoveel meer klasse uit dan zijn werkgever. Kamp schreef de nummers samen met mensen als Katy Moffatt, Will Hoge, Bobby Joyner en Dave Gleason.
20/03/2013 Permalink
Zo’n lovende recensie en dan drie sterren, wat in mijn beleving staat voor een zesje. Dat vind ik dus niet zo veel. Overigens is de nieuwe Shooter Jennings onverwacht goed.
20/03/2013 Permalink
Inderdaad mag deze prachtige CD wel een sterretje meer hebben. Aantal prachtnummers (At the end of the dag, Santa Ana wind bijvoorbeeld) en geen enkel dat onder de maat is. Plaats als geheel staat als een huis.
21/03/2013 Permalink
Ik zeg niet dat er een ster bij moet (mag wel wat mij betreft), want dat blijft persoonlijk. Het gaat me om de toon van de recensie die zeer lovend is, en in dat kader vind ik drie sterren nogal dissoneren. Ik zou wel eens een goede argumentatie willen horen. Bij drie sterren moet er toch het een en ander ‘mis’ zijn aan de cd. Niet dan?
21/03/2013 Permalink
Dat vind ik het probleem als een ‘waarderingscijfer’ aan de bespreking wordt gekoppeld. Moet ik nu afgaan op de 3 sterren of de lovende woorden van John?
21/03/2013 Permalink
Ik begrijp de drie sterren wel: een paar aardige uitschieters maar verder een eenvormige plaat zonder veel dynamiek: drie sterren is mijns inziens nog teveel van het goede. En de bewoordingen in de recensie zijn denk ik meer een uitlaadklep voor de poetische ambities en mooischrijverij van de recensent .
23/03/2013 Permalink
“En de bewoordingen in de recensie zijn denk ik meer een uitlaadklep voor de poetische ambities en mooischrijverij van de recensent.” Tijdens je jeugd in een ton met azijn gevallen, David? Dat moet bijna wel want ik zie geen andere verklaring voor het onwelriekende spoor van zure oprispingen dat je hier achterlaat…
23/03/2013 Permalink
Arme Martijn: dat je een kritische noot verwart met zure oprispingen. . En ja, ik erger me soms aan de pretentieuze bewoordingen die er in recensies gebruikt worden. Ik ben meer van recht door zee. En aangezien de discussie hier ging over de discrepantie tussen de bewoordingen en het aantal sterren, meende ik mijn duitje in dat zakje te moeten doen: het spijt me oprecht dat je daar aanstoot aan hebt genomen.
tip: gewoon je neus dichthouden, heb je ook geen last van onwelriekendheden.