Zijn vorige album Talkin’ On A Bus kreeg in de recensie het predicaat verplichte aanschaf en zijn nieuwste verdient die hoogste loftuiting ook. State Theater (eigen beheer) van de Canadees J.R. Shore is wederom meesterlijk. Shore woont op de prairie van Alberta en leerde het vak in Amerika van mensen als Chip Taylor, Buddy Miller en Guy Clark. Zijn nummers zijn sterk verhalend en vol sociaal drama. Holler Like Hell speelt zich af in de gevangenis. In het in de eerste persoon gezongen liedje kijkt de gevangene naar een dun streepje licht dat valt op de begraafplaats en hij kijkt op naar de hemel en schreeuwt als de hel. Met een fijne rauwe gitaarsolo halverwege de 6.30 minuten. Het met prachtige orgelflarden gebrachte Addie Polk gaat over een vrouw die in deze crisistijd uit haar huis wordt gezet en naar het wapen van haar overleden man grijpt. Het praatzingend als John Trudell gebrachte Poundmaker gaat over de strijd van een oude trotse indiaan tegen de blanke overheerser. Charlie Grant is het waargebeurde verhaal van een zwarte honkballer die van 1896 tot en met 1916 in de major league speelde, iets wat helemaal niet kon als zwarte. Het lukte hem door zich voor te doen als indiaan. Gebracht met de sfeer van New Orleans. Piano, orgel, steelgitaar. In Dash Snow komt een junkie aan zijn eind en het countryrockende Jackie’s Odds gaat over een gokker. Het nummer begint met een funky gitaar met een countrygeluid en verderop klinkt een mondharmonica. Op M.S. St. Louis en 146 neemt Shore ons mee over de oceanen. Door zijn pianospel lijkt het erg op Randy Newman. Spring Training begint met donkere klanken van een baritongitaar en heeft ook weer van dat prachtige orgelspel. Het begin van The Ballad Of Dreyfus heeft veel van The Weight van The Band, waarna het korte Charlie’s Lullabye de sfeer heeft van het werk van Tom Waits. Trombone, viool, piano. Het slavenlied Dayton Free komt in de vorm van oude blues met gospelzang. Dat alles is de vijf sterren al waard en als bonus is er dan nog een tweede korte cd met acht covers van The Band, Tom Russell, Leiber en Stoller, Flying Burrito Brothers, Neil Young, Ray Wylie Hubbard, Grateful Dead en John Prine. Verkrijgbaar bij CD Baby.
31/05/2013 Permalink
Ik vertrouw op je oordeel John … krijg die plug ins niet aan de praat voor een eigen luister oordeel ….. nieuwsgierig was ik al.
02/06/2013 Permalink
Er i smaar 1 woord voor ; M A G I S TR AA A L !
12/06/2013 Permalink
ik vind het te lief. soms denk ik aan de cats, stille willie of henk wijngaard. Een beetje ruiger, wat hooks, af en toe uit de bocht vliegen dan kn het wel mooi worden.
13/07/2013 Permalink
Voor de volle 100% met je eens John. Absoluut een 5-sterrenplaat!
14/07/2013 Permalink
Ik vond de vorige beter.