Wat zegt het dat er geen Engelstalige Wikipediapagina over Sam Baker is, maar wel een Nederlandstalige? Dat hij hier beter op waarde geschat wordt? Dat zou kunnen, we lusten er hier wel pap van. Alle albums van Baker gaan er in deze streken in als koek, zijn optredens worden uitstekend bezocht. En er is reden voor opwinding want er ligt een nieuw album in de winkels: Say Grace (Lucky Dice). Het is het vierde album van de in 1954 in Texas geboren singer-songwriter met het karakterestieke hese stemgeluid. Nee, heel veel is er niet veranderd ten opzichte van Mercy, Pretty World en Cotton. Daar zou je moeilijk over kunnen doen. Aan de andere kant, als je al drie prachtige platen gemaakt hebt, is er dan veel reden om de formule te wijzigen? Je zou hoogstens kunnen zeggen dat op de nieuwe plaat het accent minder op biografische liedjes is komen te liggen. En ten opzichte van het eerdere plaatwerk is er een iets prominentere rol weggelegd voor de piano (bespeeld door Steve Conn of Chip Dolan. Laatstgenoemde zal Baker samen met Carrie Elkin begeleiden op zijn aanstaande Nederlandse toernee). Say Grace biedt 13 uiterst smaakvolle composities, prachtig ingekleurd door mensen als gitaristen Anthony Da Costa en Lloyd Maines, strijker Tim Lorsch en accordeonist Joel Guzman. Gurf Morlix laat bovendien gloedvol gitaarwerk horen op Feast. Mooi is ook Sweet Hour Of Prayer waarop Baker de zangpartijen overlaat aan zijn zus Chris Baker-Davies en Raina Rose. Say Grace is daarmee een erg goede plaat geworden. Vier sterren dus voor deze vierde schijf.
Say Grace is al verkrijgbaar via Lucky Dice
Een soloversie van het titelnummer.
10/08/2013 Permalink
Ik heb bij Sam Baker een beetje: als je één nummer hebt gehoord, ken je ze allemaal. Of vergis ik mij daarin?
10/08/2013 Permalink
Klopt Paul. Dat had ik ook bij zijn debuut op de Nederlandse podia, toen hij op 1 december 2007 optrad in Paradiso. Na een uur had ik het gehad met zijn zeurende stemgeluid en de trage opstart naar een volgende nummer. Op Cotton gaf ik Sam nog het voordeel van de twijfel, nu niet meer. Zijn verhalen zijn mooi, dat wel. Daar blijf het wat mij betreft bij.
10/08/2013 Permalink
Ieder heeft uiteraard zijn mening. Ik deel deze in ieder geval niet. Je kunt van Baker vinden wat je wilt, wat ik jammer vind is dat, zoals bij Baker, een geheel eigen geluid word bestempeld als dat alles hezelfde zou klinken. Ik vind dat geen recht doen aan, in dit geval, Baker, maar hoor dat vaker bij artiesten die een geheel eigen geluid hebben.
10/08/2013 Permalink
Er is een verschil tussen ‘een heel eigen geluid’ en eenvormigheid. Ook bij een heel eigen geluid mag er wel wat afwisseling in de nummers zitten. En die afwisseling mis ik. Maar ieder z’n meug, hoor.
10/08/2013 Permalink
Smaken verschillen nu eenmaal en gelukkig ook maar anders zou het leven nogal saai zijn en hadden we niets meer om over te praten. Wat Sam Baker maakt zijn geen hapklare brokken maar liedjes die je effe op je moet laten inwerken. Hij heeft idd niet de mooiste stem van de wereld maar zijn liedjes hebben een ongelofelijke zeggingskracht en emotie in zich die je werkelijk bij je lurven grijpen om je nooit meer los te laten en vreselijk kunnen ontroeren. Sam’s stijl is zeker sober te noemen maar wel heel erg effectief en zoals hij kleine dagelijkse dingen in weinig woorden tot een beeld in je hoofd weet te vormen vind ik van een meesterlijk niveau, een beetje zoals Townes van Zandt dat ook kon die op zich ook geen geweldige zanger was. Ik verheug mij op zijn 5 liveconcerten straks in Nederland http://www.ldmbookings.nl/sambaker/
10/09/2013 Permalink
Straks hoop ik hem te zien live in Eindhoven,
Wat een zeggingskracht en een emotie die over je heen worden gegoten.
Ik heb alle 4 de CD,s en ze vervelen totaal niet.