De Texaan Philip Boone pakte zijn boeltje in en verhuisde naar de Topanga Canyon in Californië. Daar voegde hij wat extra zonnestralen toe aan zijn countryfolk. Het resultaat is A Light And A Line (eigen beheer). Op zijn tweede album leren we hem kennen als een gevoelige jongeman die muzikaal past tussen streekgenoten Dawes en Jonathan Wilson. Voor wat betreft de Texanen komt hij vooral in de buurt van Robert Ellis. ‘I dust my heart off every day’, zingt hij op Either Way. Ook de tekst van Brother is fraai: ‘Brother are you running from the law / In a faded photograph I think I saw / The same face that i once wore’. Dat het nummer sterk aan een jonge Jackson Browne doet denken, past in het plaatje. Zijn nogal dunne stem roept vergelijkingen op met Johnny Irion en de band Beachwood Sparks. Bij oppervlakkige beluistering is dat een bezwaar, want dan weet hij de aandacht maar moeilijk vast te houden. Zijn capaciteiten als songschrijver zorgen ervoor dat de gedachten nooit echt afdwalen. Boone schrijft over schaduwen die over de velden kruipen en de zon die hij grijpt om weer los te laten. Dit is de tweede cd van de singer-songwriter (zang, gitaar, mondharmonica). Zijn eerste werkstuk nam hij op in zijn slaapkamer in Austin, deze keer stond hij met een band in een studio in Hollywood. Verkrijgbaar bij CD Baby.
03/09/2013 Permalink
Leuke tip! Ga ik eens proberen.