Man man, wat waren we opgetogen over het titelloze debuut van Tim Knol uit 2010. Eindelijk een jonge gast die, opgegroeid met een dieet van countryrock en oude soul, Nederland een poepje zou laten ruiken. Een heerlijke plaat met frisse Nederlandse americana. Ook de in 2011 uitgekomen opvolger Days was een interessant album. En toen wilde Knol wel eens kijken wat er nog meer was behalve muziek. Hij bouwde een sabbatical in waarin hij zich toelegde op fotograferen. Maar het bloed kruipt waar het niet gaan kan. Voor Soldier On (Excelsior) moest hij echter wel een beroep doen op andere muzikanten want van zijn band was alleen Anne Soldaat hem trouw gebleven. Of het nu daar aan ligt? Soldier On is een ander soort plaat geworden. Van enige country-invloeden is geen sprake meer. Het is een pure popplaat geworden. Nu en dan met ijzersterke melodieuze liedjes zoals het titelnummer, het sterk aan Ron Sexsmith doen denkende Cold Cold Rain en If My Mind Could Beat My Heart (fijne trompet!). Maar soms ook met, excusez le mot, zeiknummers. Dat zit hem dan vooral in de zeurende zang, de lullige koortjes en het overvloedige jaren 60-sfeertje. Het lijkt dan wel doorslag van Darryll-Ann (niet toevallig een van de vorige bands van Anne Soldaat). Wat mij betreft is Soldier On daarmee eerder een stap terug dan een stap vooruit. Ach wat, ik mis gewoon de countrykant van Tim Knol. Daar komt het in wezen op neer.
15/11/2013 Permalink
Tel daarbij op de schelle klankkleur, waarbij met name elke ‘s’ en ’t’ in Tim’s stem zwaar is aangezet, en je kunt inderdaad spreken van een teleurstelling.
Volgende keer de productie toch maar weer uit handen geven lijkt me zo….
15/11/2013 Permalink
snap wat je bedoelt Hugo. Toch is het voor mij geen teleurstellende plaat omdat die melodieuze liedjes mij zeer vrolijk stemmen.
15/11/2013 Permalink
Z’n opvolger is er al: Zag vanavond Douwe Bob bij DWDD: kippevel, wat een fantastische singer/songwriter, die gaat het nog ver schoppen.
16/11/2013 Permalink
Ik heb het niet zo op met het soort talentenjacht winnaars. Dit nummer van Douwe Bob was echter heel fraai.
16/11/2013 Permalink
Arjan, we hebben het hier toch over het nieuwe album van Tim Knol? Tim is niet van het soort ’talentenjachtwinnaars’, toch?
Geachte redactie: misschien moet er anders een algemeen reactieblok komen, waar iedereen over alles en nog wat kan reageren.
16/11/2013 Permalink
Gelul is gewoon een dijk van een plaat zijn beste tot nu toe !!
16/11/2013 Permalink
Het Dagblad van het Noorden kwam superlatieven tekort van de week en gooide er 5 sterren tegenaan. Het AD vanmorgen 4 sterren. Iedereen is het er wel over eens dat Knol in een klap tot de Eredivisie is doorgedrongen. Wellicht allemaal wat te rooskleurig voorgesteld, maar dat dit veel belooft voor de toekomst is zeker. Het zou alleen wel mooi zijn als zijn stem nog wat aan kracht zou winnen, want die houdt vooral live niet over. Voor mij is dit album de grootste verrassing van het wat mij betreft licht tegenvallende najaar.
16/11/2013 Permalink
Trouw geeft 2 sterren voor Soldier On. Niet iedereen vindt het zo’n goede plaat.
17/11/2013 Permalink
Ja, maar dat is dus gelul. Zie de genuanceerde bijdrage van Gerard. Als hij nu eens een lijstje maakt van wat hij mooi vindt, dan kan ik gewoon daarop blindvaren in den vervolge. Lijkt me ideaal
18/11/2013 Permalink
Douwe Bob kan niet tippen aan Tim Knol. Wat een ongeloofwaardige ssw Douwe Bob.
Ik vind dit een meer dan aardige cd. Ok zijn vorige vind ik beter.
19/11/2013 Permalink
@Marco: enig snobisme kan je blijkbaar niet ontzegd worden (maar daar loopt deze site toch soms al van over): Douwe Bob mag je natuurlijk niet goed vinden.. Opmerkelijk dat Tim’s voormalig muzikale vriendje zich dan heeft aangesloten bij Douwe: gelukkig zijn de mensen die het kunnen weten wel van zijn kunnen overtuigd. Knol is trouwens ook niet te versmaden en NL boft maar met 2 zulke talenten (en ik ben het eens met de meesten: deze 3e van Knol is wat minder dan zijn voorgangers)
22/11/2013 Permalink
Als je de rest leest zie je waarom Johan.
22/11/2013 Permalink
En het is weer een heerlijk genuanceerde discussie hier
13/06/2014 Permalink
We kunnen het hebben over de platen van Tim natuurlijk. Waar ik erg van geniet is om Tim live te zien. Man man man. Wat een geweldige muzikant. Dan ook nog zo positief en opgewekt. De verbinding die hij met zijn publiek maakt geeft een hele extra dimensie. Dat hij dan ook nog eens opduikt met een optreden samen met Kevn Kinney (en zijn trompettist Marco) is gewoon een cadeautje. Laten we dankjewel zeggen dat een jonge gast als Tim dit alles weet te brengen en hopen dat dit nog een tijd doorgaat.