Een helder geluid met dennengeur. Knisperend als verse sneeuw onder de schoenen. Muziek om je bij te warmen in een houten blokhut. Op de binnenkant van de hoes van Huck Notari And The River (eigen beheer) zien we in dat optrekje oude blikken wafelsiroop en benzine staan. Het kartonnen klaphoesje is van stevig karton en een streepjescode ontbreekt. Mooi. Huck Notari groeide op in de White Mountains in de Amerikaanse staat New Hampshire en op dit album reist hij terug naar die streek. ‘I hope this old dirt road will never get paved / I hope that old dirt road always brings me back’, klinkt het op Old Dirt Road waarmee het album begint. De rustieke countryfolk is puur als de omgeving waar Notari zijn jeugd doorbracht. Een beetje als Mark Olson and the Creepdrippers soms, vooral op Chippin Away. Op Turbulence duwt de beat iets harder door, want zonder beweging word je koud. Een elektrische gitaar laat de dennenappels van de bomen vallen. Echt behaaglijk wordt het op In The Candlelight: ‘Put your favorite record on / Can I lay down next to you / That’s my favorite record too’. Op Across The Sky sluit Notari zijn ogen en luistert hij naar de echo van een trein. Verkrijgbaar bij Cd Baby.
In 2007 waren we ook al enthousiast over Huck Notari: In vrij korte tijd is dit de tweede plaat uit Portland, Oregon, met een opvallend onopgesmukt geluid. Highland (eigen beheer) van Huck Notari heeft enkele draaibeurten nodig voordat werkelijk opvalt met hoeveel gevoel er hier wordt gemusiceerd. Wat zich in eerste instantie voordoet als al te voorzichtig, weifelend zelfs, blijkt na verloop van tijd raakvlakken te hebben met het werk van Townes Van Zandt. Net als de betreurde Texaan destijds deed, verschuilt ook Notari zich in zijn liedjes. Alsof die hem beschutting bieden. Het zijn nummers die titels dragen als Fly Around And Fly Away en Broken Town. Geen moment komt Notari daarbij sentimenteel over. Huck Notari groeide op in New Hamsphire en gesteund door zijn familie koos hij voor een leven in theater en muziek. Hij begon een vaudevillegezelschap aan de westkust, doolde over de straten van New Orleans terwijl hij met mime in de huid kroop van Charlie Chaplin en speelde ragtime en countryblues. Met Highland toont Notari (zang, gitaar, piano, fiddle) zich een oorspronkelijk artiest die fijne liedjes schrijft die precies passen in de omgeving waarin hij op het hoesje rondloopt. Het fraaie Boothill Hotel zou trouwens niet misstaan hebben tussen de allereerste opnamen van de Flatlanders. Onder de gasten op deze cd is Caleb Klauder, die andere man uit Portland die met DANGEROUS MEs & POISONOUS YOUs ook al zo’n prachtig onopgesmukt album maakte.
Reageren
»Nog geen reacties.
RSS feed for comments on this post. TrackBack URL
Plaats een reactie