“Wij beschouwen Jan Donkers toch allen als onze voorganger die ons leerde dat populaire muziek vooral ook mooie muziek is.” De uitspraak is van Mart Smeets, en staat op de homepage van A Song Journey, het prachtige theater/muziekprogramma waarmee Jan Donkers, Edo Donkers (geen familie), Abel de Lange en Louis ter Burg door het land toeren. Wat Smeets met deze uitspraak bedoelt, is mij eerlijk gezegd een raadsel, maar dat geldt voor bijna alles wat Zijne Smeetsheid er uitbralt. Laten we het niet over Smeets hebben (‘nu stop ik, want ik begin weer’, zou Gerard Reve zeggen), maar over Jan Donkers. Hij is weer op de radio! Sinds een tijdje al. Niet op een officiële zender, daar had Jan zijn buik van vol, of andersom, maar op KXRadio, een vrij vaag internetproject van 3FM en de Avro, opgezet door dj Rob Stenders. Wat maakt het uit. Het gaat erom dat Gonzo terug is. Elke maandagavond live van zeven tot negen, en daarna gewoon aan te klikken wanneer je maar wilt. En gelukkig is alles zoals het was. ‘Kabaal en sentiment’, twee nummers achter elkaar, even vertellen wat het was en wat er komt, en verder gaat het weer. Heerlijk, het eeuwige geklooi met tracks 
die niet de bedoeling waren en data die nét even niet paraat zijn. Maar altijd garant voor een inspirerende mix van eerbiedwaardig oud en verrassend nieuw. Het recept dat mij al veertig jaar de weg wijst. Van Joe Blow via Amigos de Musica, Sunday Morning Coming Down, Gonzo Radio, Double Play, Gonzo’s La
st Stand naar nu dus Gonzo’s Return, alsof iemand in de wereld geloofde dat Gonzo’s Last Stand wérkelijk Donkers’ laatste kunstje was geweest. Hele notitieboekjes schreef ik vol met namen en platen die Donkers draaide. Ik begin niet eens aan de lange lijst van grootheden die ik bij Donkers voor het eerste hoorde.
‘Mijn Muziek’ was de titel van een bundel interviews en verhalen die hij in 2006 uitbracht (alleen nog tweedehands te koop, zie ik). Analoog daaraan is het gepast al die prachtige muziek die wij draaien ‘Donkers Muziek’ te noemen.
Zeventig is hij nu. Ieder van ons vroeg zich ooit wel af hoe lang we nog door konden gaan met die kinderachtige rock’n’roll. Toch zeker niet tot ons veertigste? Ook Donkers vroeg het zich af, meermalen, en trok steeds zijn conclusies. Boeken schrijven, serieuze radio maken, lesgeven aan de universiteit, dát is wat volwassen mensen doen. Die gitaren, daar zijn we nu te oud voor. Even zo vaak dook Gonzo weer op. Tot hij twintig jaar terug in een paginagroot artikel in de NRC uitlegde dat hij nóóit zou ophouden met deze muziek. Hij kon het niet laten. En zal het ook niet meer laten. Gelukkig maar. Keep going, Gonzo!
20/01/2014 Permalink
Dit mooie artikel over Jan Donkers bewijst maar weer dat het nieuwe item side tracks een waardevolle toevoeging is aan deze website. Prima werk René Leverink!
20/01/2014 Permalink
Jan Donkers behoort samen met Bert van de Kamp Hubert van Hoof en Roel Bentz van de Berg tot de beste smaakmakers van de betere muziek ;-
21/01/2014 Permalink
” Dit mooie artikel over Jan Donkers bewijst maar weer dat het nieuwe item side tracks een waardevolle toevoeging is aan deze website. Prima werk René Leverink!”
Ben het helemaal met je eens Marthijn.
Ik heb sommige van zijn (Donkers) radioprogramma’s nog op mini-disc (sic…) staan en ik luister ze nog regelmatig. Die man verdient een monument.
21/01/2014 Permalink
Ja,,,, JAN DONKERS,
en HERMAN VAN DER HORST
en WIM BLOEMENDAAL!
22/01/2014 Permalink
is er iemand die een overzicht heeft van de radioprogramma’s van jan donkers?
wanneer maakte hij welk programma (dag en tijd?)
zoals
amigos de musica
sunday morning coming down
gonzo
enz.
22/01/2014 Permalink
Mooi stukje Rene. Maar ik moet het toch nog even over Smeets hebben. Waarom de uitspraak van Smeets onbegrijpelijk is ontgaat mij totaal! Misschien ben je niet bekend met het beroep van voorganger maar dat is een ander woord voor predikant. Donkers “preekt” al jaren “Het Americana Woord”. Hij verdient alle credits! Inmiddels heeft Smeets samen met Leo Blokhuis ook een behoorlijke reputatie opgebouwd met For The Record in de zondagnacht van 00.00u – 02.00u. Dit programma gaat verdwijnen per 1 maart 2013. In dit programma was ook volop aandacht voor onbekende singer/songwriters. Veel artiesten via Leo en Mart leren kennen. Laten we blij zijn met de Americana pleitbezorgers die er nog zijn. Zo horen we tenminste nog (een klein beetje) Americana op de radio.
24/01/2014 Permalink
Beste Hans,
Denk voor je compliment. Het ging mij bij Smeets niet om die voorganger, maar om zijn bewering ‘dat populaire muziek vooral ook mooie muziek is’. Ik begrijp echt niet wat hij daarmee bedoelt. Populaire muziek is heel vaak géén mooie muziek, en al helemaal niet ‘vooral’. Ik vind het typisch zo’n oppervlakkige, gemakkelijke Smeets-uitspraak, die nergens op slaat. Dat bedoel ik met ‘gebral’. Je hoort het al jaren als hij over wielrennen praat. Het lijkt allemaal heel wat, maar als je goed luistert, dsn hoor je dat het allemaal inhoudsloos geraaskal is, van een blaasbalg die er alleen maar op uit is zijn eigen Smeetsheid voortdurend te herbevestigen. Ze zullen hem toch niet nóg weer een keer de Avondetappe laten doen?