De countryduetten van My Darling Clementine voeren terug naar een ander tijdperk. Op The Reconciliation? (Continental Song City/Munich) ademt alles de jaren zestig. Niet de jaren zestig van de hippies, maar de jaren zestig waarin George Jones en Tammy Wynette met veel gevoel voor drama zongen over de liefde die eindig bleek. Met The Gospel According To George en No Matter What Tammy Said (I Won’t Stand By Him) maken Michael Weston King en Lou Dalgleish duidelijk waar ze de inspiratie vonden. De voormalige voorman van de Engelse countryrockband The Good Sons weet wel hoe hij zo’n klusje moet aanpakken. Daar ligt ook een puntje van kritiek. My Darling Clementine is wel erg bezig met de juiste formule. Dalgleish, die eerder samenwerkte met Elvis Costello en Bryan Ferry, zingt een beetje vlak, terwijl de voordracht van King ietwat vierkant overkomt. Van echt drama is nergens sprake op deze maar half gelukte plaat. Let’s Be Unhappy zingen ze, maar dat gaat ze vast niet lukken.
Reageren
»Nog geen reacties.
RSS feed for comments on this post. TrackBack URL
Plaats een reactie