Het prachtige For Ever van Eriksson Delcroix vormt de aanleiding om aandacht te besteden aan meer fraais uit België. Rain Change Fair (Deep Blue Something/Bertus) van de Belg HT Roberts dateert al van bijna een jaar geleden. Omdat mooie muziek nu eenmaal tijdloos is, zien we geen enkel beletsel om alsnog aandacht te schenken aan deze schitterende collectie songs. Tijdloos, dat is deze worp van 16 nummers (69 minuten) zeker. Want in alle eenzaamheid door de donkere nacht rijden, wel twintig uur alleen achter het stuur, dat is iets van alle tijden. Roberts heeft muziek bij zich om de tijd te doden, zo laat hij weten op Black Van. Vier heeft hij er meegenomen. Dat volstaat. Hij luistert onderweg naar Blue River van Eric Andersen, Stories van David Blue, L.A. Turnaround van Bert Jansch en Blood On The Tracks. Bij die laatste plaat noemt hij de artiest niet. Volstrekt onnodig immers bij een publiek dat deze Roberts (zang, akoestische gitaar, banjo, bas, mandoline, bouzouki, dulcimer, ukelele, autoharp, mondharmonica, elektrische gitaar) weet te waarderen. Gijs Hollebosch (dobro, mandoline, banjo, akoestische gitaar, Weissenborn, zang) en Nils De Caster (viool, mandoline, resonator mandoline, pedal steel, lap steel, zang) zijn meer dan zomaar begeleiders. Hoor eens naar dat prachtige vioolspel op slotnummer Crow On The Towpath, het lijkt verdorie wel of Richard Bowden hier aan het werk is. Enne, wat kunnen Belgen toch fraai door een mondharmonica blazen.
28/02/2014 Permalink
er komt nog meer mooooooooois ….
http://www.robertsendeneckere.be/