Wat is er mooier dan om na een bespreking van een album van HT Roberts op de proppen te komen met ene W.B. Givens. Maar behalve de ritmiek van de naam zijn er verder weinig overeenkomsten. Of het moet zijn dat er bij Givens evenmin gillende gitaren met veel distortion aan te pas komen. Nee, ook hier is sprake van americana die evenwel net iets uitbundiger is dan die van onze zuiderbuur. Givens is een in de staat Mississippi geboren singer-songwriter die na een verblijf in North Carolina inmiddels in Nashville is neergestreken. Op zijn eerste volledige album Locomotion (eigen beheer), hoor je een wel bijzondere mengeling van folk, country en bluegrass met soms Eagles-achtige koortjes. Verder hangt er een aangename zuidelijke loomheid over de liedjes, zelfs als ze up-tempo zijn, van Givens. Banjo, fiddle en pedal steel stelen beurtelings een hoofdrol zonder dat zij de aandacht afleiden van de composities. Blood, Gold & Latitude, Death In The Afternoon, en Going Back To Church zijn alledrie zeer sterk en geven aan dat er heel wat in dit vat zit. Dat niveau houdt hij echter niet de hele plaat vol. Toch zou het, gelet op het hier ten toon gespreide, niet verbazend zijn als Givens ooit zou uitgroeien tot een van de groten binnen het genre.
W.B. Givens “Oh My God” from casey mcbride on Vimeo.
Reageren
»Nog geen reacties.
RSS feed for comments on this post.
Plaats een reactie