De gitaren wroeten in de oceaanbodem en maken het nog donkerder dan donker. Daar doorheen snijdt de stem van Jeff Finlin. Scherp als een zwaardvis met aan die gemene punt ook nog eens vervaarlijke kartelranden. Een uit duizenden herkenbare stem die gemaakt is voor rootsrock, een muziekstijl waar de echte klasbakken stoer zijn door zichzelf te blijven. Op My Moby Dick (Bent Wheel Records/Munich) staan liedjes met titels als I Killed Myself Last Night en Woke Up Inside A Revolution. Als schrijver bezit Finlin over eenal even scherpe pen. Stoer, sinister, spitsvondig. De strijdlust wint het van de donkere gedachten waaruit hij inspiratie put. Eigenlijk is Finlin zelf Moby Dick, de walvis die de walvisvaarders zoveel angst aanjoeg. De multi-instrumentalist Finlin deed de productie samen met gitarist Joe V. McMahan. Bassist Dave Jacques er op alle nummers bij, behalve op het door de pedal steel van Fats Kaplan en de mellotron van Randy Leago gekleurde Going Nowhere.
Reageren
»Nog geen reacties.
RSS feed for comments on this post. TrackBack URL
Plaats een reactie