In de inleiding van mijn jaarlijst over 2013 had ik het over een ge-wel-di-ge ep van een Texaan die door niemand is opgemerkt. Hier dan eindelijk de recensie van dat plaatje van nog geen 19 minuten. Vijf sterren voor zo’n korte speelduur lijkt overdreven, maar is dat geenszins. Voor The Rooster (eigen beheer) van David Ramirez zou ik wel zes sterren over hebben… En het album Apologies (eigen beheer) uit 2012 is al even sterk. Hoe kan het dat deze singer-songwriter nog totaal geen naam heeft gemaakt? Mogelijk geeft hij zelf het antwoord op The Forgiven dat op The Rooster staat. Het is een sleutelnummer voor Ramirez. ‘They love me for being honest / They love me for being myself / But the minute I mention Jesus / They want me to go to Hell … It’s hard to find the balance / When I don’t believe in one / When you mix art with business / You’re just shooting an empty gun … You’re just a songwriter, you ain’t a preacher / We came to mourn you, not to look in the mirror / Sing about those hard times, sing about those women / We love the broken, not the forgiven … These songs will only take me / As far as the people will go / If I can’t make them happy / Well then they won’t come to my shows … Maybe that’s what killed / All the great voices in the world / Always bleeding for every line / But no one was bleeding in return … You’re just a songwriter, you ain’t a preacher / We came to mourn you, not to look in the mirror / Sing about those hard times, sing about those women / We love the broken, not the forgiven’. Ramirez snijdt onderwerpen aan die niet erg cool worden bevonden. Hij roept vragen op in zijn teksten waarop hij het antwoord ook niet weet. De zoektocht naar grote vraagstukken is een worsteling voor Ramirez. Vooral religie houdt de Texaan bezig. ‘How the hell am I supposed to knock on Heaven if I can’t even see the door / Tell me where to find the Lord’, klinkt het op An Introduction, het tweede nummer van Apologies. En op Chapter II laat hij weten: ‘Well I believe in God and I believe he wants me to believe in me’. Om misverstanden te voorkomen: een halfzachte navelstaarder is David Ramirez absoluut niet. Verre van. En een religieuze fanaticus al evenmin. De titel Apologies komt uit het liedje Friends And Family: ‘Apologies / Are all I have to offer / I wear them like jewelry / But I ain’t fooling no one … If my remorse looked more like love / Then all my friends and family would always have enough / If my tears could heal your wounds / Then I’d cry, cry, cry a little more for you’. Ramirez (zang, gitaren, piano, mondharmonica) valt muzikaal te plaatsen tussen mensen als Richard Buckner en Ryan Adams (in topvorm). Fans van Sam Baker kunnen vooral ook gezien de thematiek niet om hem heen. Op The Rooster bestaat de begeleiding van andere mensen uit orgel, piano, pedal steel, cello en percussie. Apologies klinkt door de toevoeging van bas en drums nog wat voller. Ontdek dit uitzonderlijk talent! Zijn cd’s zijn verkrijgbaar via zijn website.
21/04/2014 Permalink
John, ik dacht al.. waar blijft die geheimtip
21/04/2014 Permalink
John, ik dacht al.. Waar blijft die geheimtip 🙂 Maar geen woord teveel gezegd, dit klinkt heel goed! Ga hem eens aandachtig beluisteren.
22/04/2014 Permalink
Je kunt gratis zijn live set “Live in Fort Worth Tx.” downloaden van zijn website
22/04/2014 Permalink
Ik heb nu apologies op staan niet verkeerd wederom een goede tip
27/04/2014 Permalink
Uitstekende suggestie om nader op te volgen.
27/04/2014 Permalink
Hartelijk dank. Heel mooi. Vooral ‘The Rooster’ – diep, ontroerend, zonder opsmuk. Die andere, ‘Apologies’, is mij hier en daar te galmerig.
03/03/2016 Permalink
Deze ‘geweldige’ tip levert in elk geval op 1 mei in QBus/Leiden het enige Nederlandse optreden op; wacht met smart op de recensie van
zijn onlangs verschenen ‘fables’
17/03/2016 Permalink
‘fables’ kun je blind aanschaffen…