The Broken Circle Bluegrass Band

Opgeslagen in: LIVE — Hugo Vogel @ 00:52

“Hartelijk welkom, bienvenue, herzlichen Willkommen, welcome!”, zo verwelkomt de ceremoniemeester op het Fiesta Campestra het publiek dat op het laatste optreden van de zomertoernee van de Broken Circle Bluegrass Band was afgekomen. Inderdaad, een optreden dat fans uit de Lage Landen, maar ook uit Duitsland, Frankrijk en Engeland naar Schellebelle, een dorp onder de rook van Gent, heeft aangetrokken. En zelfs een Noor was afgereisd naar de zuiden om dit fenomeen mee te maken (en die kreeg een van een papiertje opgelezen Noorse welkomsgroet). De bekroonde filmhit van Felix van Groeningen, The Broken Circle Breakdown, heeft een succesvolle spin-off gekregen in de vorm van deze bluegrass band, met de twee dragende acteurs van de film, Veerle Baetens en Johan Heldenberg.

Een bluegrassband trouwens die zich specialiseert in het brengen van klassieke bluegrass en country. Een coverband, maar wel een van uitzonderlijke klasse. Het 3000-koppig publiek dat weer en wind heeft getrotseerd om hier op het dorpsplein van Schellebelle aanwezig te zijn krijgt prachtige uitvoeringen te horen van Will The Circle Be Unbroken, Country In My Genes, Over In The Gloryland (want er moeten op zo’n avond toch ook gospels gespeeld worden, Rueben Train (want ook instrumentals zijn essentieel in de bluegrass). En natuurlijk Wayfaring Stranger, dat in de film zo’n dramatisch hoogtepunt begeleid. Het blijft niet alleen bij songs van de soundtrack. Baetens en Heldenberg wagen zich aan een geslaagde cover van Gillian Welch’s The Way It Goes. Grams Parsons’ Sin City komt ook voorbij, evenals Cowboyman van Lyle Lovett en Do I Ever Cross Your Mind van Dolly Parton. Maar ook een bluegrassversie van Don’t Think Twice, It’s Allright door de fantastisch zingende Baetens is subliem. Niet verwonderlijk want naast Heldenberg en Baetens staat ook wel de creme de la creme van de Belgische countryscene op de planken: Nils de Caster op viool en mandoline, Björn Ericsson (ook bekend van Ericsson Delcroix) op dobro, diens vader Karl Ericsson op banjo, Bert van Bortel op mandoline en Thomas de Smet op bas. Tussendoor praat Heldenberg de nummers aan elkaar. Naarmate de avond vorderde werden die enthousiaste verhaaltjes steeds langer waardoor de vaart wel enigszins uit het optreden gehaald werd. Als na ruim anderhalf uur het laatste nummer aangekondigd wordt legt Heldenberg het verschil tussen acteurs en muzikanten nog eens uit: een acteur gaat na afloop van het stuk van het podium af en is klaar. Een muzikant verlaat het podium na het laatste nummer en komt dan na de ovaties terug om toegiften te doen, meestal de grote hits. Dat gebeurt ook hier, want in de toegift komt dan eindelijk het nummer dat door deze Broken Circle Bluegrass Band de Belgische hitlijsten is ingespeeld. Een cover natuurlijk, het allemachtig mooie (het mooiste nummer dat Heldenberg kent, zo verklaart hij) If I Needed You van Townes van Zandt. Kippevel!