De verwijzing naar Workingman’s Dead van Grateful Dead kan maar het beste worden genegeerd. Workingman’s Lunch (KF Records) van The Gentle Lurch is een fraaie plaat, maar het lijkt in niets op het countryrockalbum van de legendarische Amerikaanse band. The Gentle Lurch is een Duitse formatie met een geluid dat meer leent van een band als Tindersticks. De sonore bariton van Lars Hiller heeft daar veel mee te maken. Hij kan de strijd aan met Stuart Staples als het gaat om een donkerbruin timbre. Bovendien zijn ook de liedjes afwijkend en kunstzinnig genoeg om de vergelijking te maken. Aan refreinen doet de band nauwelijks. Naast Hiller zingen ook Frank Helm en Cornelia Mothes. Als Mothes zingt, beweegt de band zich richting indiepop. Een band als Throwing Muses is dan het referentiekader. De band komt uit Dresden en dus is het helemaal niet zo raar dat in deze donkere americana nog altijd een grijze somberheid uit het verleden van het voormalige Oost-Duitsland valt te ontwaren. Sfeervol en intrigerend en aanbevolen voor wie wel eens iets van Lambchop of Willard Grant Conspiracy uit de platenkast trekt.
Reageren
»Nog geen reacties.
RSS feed for comments on this post. TrackBack URL
Plaats een reactie