Op 21 oktober 2012 zong Cory Branan, tijdens een optreden van The Revival Tour in de Utrechtse Helling, de hit van de avond: The Prettiest Waitress in Memphis, dat te vinden is op zijn album 12 Songs. Wat een fantastisch nummer! Maar geen echte hit natuurlijk. Geen hit in de betekenis van commercieel succes. Dat weet Branan zelf ook wel. Het is niet voor niets dat hij nu op de proppen komt met The No-Hit Wonder, zijn eerste album voor het Bloodshot-label. En Branan slaat hier raak, weer 11 “hits”. Tenminste, als je houdt van de rauwe en rockende kant van Americana. Van goed geschreven nummers, want dat is waarin Branan excelleert. En dat vinden zijn collega’s ook. In Tears Don’t Matter Much zingen de mannen van Lucero al dat hij “a way with words that’ll bring you to your knees” heeft. Over hulp van collega’s heeft hij op deze plaat ook niet te klagen: Jason Isbell, Tim Easton, Austin Lucas en een paar mannen van The Hold Steady doen mee. Mede daardoor is het in Nashville opgenomen The No Hit Wonder een heerlijke afwisselende plaat geworden. Van de rockabilly van Sour Mash tot het bijna cabareteske C’mon Shadow en het stevige titelnummer. Nu maar hopen dat Branan snel een keer naar Nederland komt, als hoofdact, met band.
21/09/2014 Permalink
Toppertje
26/09/2014 Permalink
Erg flauw plaatje, maar de in de recensie genoemde Lucero heeft een nieuwe live cd: Live in Atlanta. Voor iedereen die zijn altcountry graag gekruid en vanuit het hart heeft meer dan een absolute aanrader, een betere band is er op dit moment niet!
29/09/2014 Permalink
Erg flauw, dat was ook mijn gevoel na de eerste beluistering. Ik hoorde een ietwat licht cynisch stemmetje dat een beetje een loopje met de americana liep te nemen. Dat hoor ik na de tweede beluistering helemaal niet meer. Eigenlijk is dit best een aardig plaatje geworden. Er is een verzameling artiesten aan het werk dat er hoorbaar plezier in heeft. Dat maakt het geen topper, maar wel lekker op zijn tijd.