%20(3).jpg)
Net als labelgenoot Robert Ellis kijkt Anthony D’Amato de kunst een beetje af bij iemand als Paul Simon. The Shipwreck From The Shore (New West Records/Warner Music) is een ambachtelijk in elkaar gestoken werkstuk van een echte liefhebber van het betere popliedje. Een nummer als Back Back Back moet het niet alleen hebben van een catchy refrein, maar ook van sfeerverhogende experimenteerlust. De blazers lijken zo weggelopen uit een blije optocht. Een basloopje rolt op Good And Ready naar een heerlijke melodie die bekend klinkt, zonder dat je weet waar die precies vandaan komt. Iets uit de jaren zeventig? D’Amato was muziekjournalist, dus voor wat stijlvaste citaten uit het verleden draait hij zijn hand niet om. Dat de citaten nooit te letterlijk zijn, is de verdienste van D’Amato. Na twee in zijn slaapkamer in elkaar geknutselde albums is deze nieuwste voor het eerst op professionelere wijze tot stand gekomen. Met leden van Bon Iver, Megafaun en Lake Street Dive als begeleiders. Goed gedaan, maar het niveau van een Ellis heeft de in New York residerende artiest niet. Daarvoor blijft hij in zijn liedjes toch wat teveel aan de oppervlakte.
Reageren
»Nog geen reacties.
RSS feed for comments on this post. TrackBack URL
Plaats een reactie