De meeste van de 12 tracks van Fear And Saturday Night (eigen beheer) schreef Ryan Bingham in afzondering in een airstream trailer ergens in California, in elk geval op een plek zonder elekriciteit en ‘bereik’. Een plek waar hij zich kon concentreren op zijn talent om goede songs te schrijven. Dat heeft zijn vruchten afgeworpen. Na het rauwe en ietwat pompeuze Tomorrowland (2012) keert Bingham weer terug als americana-artiest pur sang. Vooral de tweede helft van de plaat is wonderschoon. Diamond Is Too Rough, Radio en Snow Falls in June, zijn regelrechte ‘earworms’, nummers die zich in je hoofd vastzetten. Parels op een taart die sowieso al erg smakelijk is en die met elke hap naar meer doet verlangen. Behalve het talent om mooie nummers te schrijven heeft Bingham nog een troef, zijn grofkorrelige stem, waarmee hij zowel kan rocken als ontroeren. En soms nog funky uit de hoek kan komen ook, zoals in Hands Of Time. Fear And Saturday Night zou daardoor zo maar eens Binghams beste album sinds zijn debuut Mescalito kunnen zijn.
04/03/2015 Permalink
Fantastisch album, een van de beste albums van 2015 tot dusver. Hoewel het als album niet te vergelijken is met Mescalito is het niveau vrijwel even hoog. Hij treedt volgens mij alleen in Amsterdam op. Wat zou het mooi zijn als hij zijn kunsten ook eens op Take Root of ergens anders in het noorden zou komen vertonen.